kediler krallara bakabilir

enis batur'un denemelerini topladığı kırmızı renkli kitap(en azından bendekinin rengi öleydi. kitaptan bir bölümü copy paste yapalım bakalım.

herşey iyi de, diyeceksiniz, kedi sevmek nedir? kedi sevmek insanları, sokakları ve şeyleri sevmekten farklı birşey mi? bilge karasu, kedi sevmek, kedinin, kendisini seven (kendisinin de sevdiği) kişi karşısındaki umursamaz bağımsızlığını baştan kabul etmek demektir der bir masalında, ben bu farklı sevme biçimini bundan daha iyi tanımlayan bir cümleye rastlamadım bugüne dek. sahip olmayı yadsıyarak, ya da, sahip olmamayı göze alarak sevmek insanoğluna pek güç gelir. sevgiyle mülkiyet duygusu öteden beri ortak yaşardır onda, sevgi bağını çoğu kez de tek yanlı, gerçek bir bağ haline sokmaya alışmıştır. sevdiği kişinin bağımsızlığına da, kendi bağımsızlığına da kolay kolay katlanamaz. bunu eleştiri, suçlama konusu saymamak gerek gene de: insanlar, eninde sonunda, kedi sevenler ve sevmeyenler olarak da pekala ikiye ayrılabilirler. bir de, benim gibi, yolun sonuna varamayacağını bile bile kedi sevmeyi öğrenmeye çalışanlar vardır.

kedinin sevgi anlayisındaki farklılık, gülünç gelebilir ama, farklı bir mantığa bel bağlamasından gelir. insanlar, kendi doğalarının terimleriyle sevgisiz, hain ya da bencil sayarlar ya kediyi, onun herhalde bu tür kaygıları yoktur. oynaşmak; sevmek, sevilmek istediği an buradadır. istemediğinde çekip gider, sizin doyumunuz yarıda kalmış, ona vız gelir.

http://epigraf.fisek.com.tr/index.php?num=804

kitapla ilgili detaylı bir yazı için:

http://aylaklemur.blogspo...r-krallara-bakabilir.html