bugün

uludağ sözlükte yazar olurdum.

nickimde

aglama duvarinda gul...

olurdu.
gıcık olduğum insanların evine sızıp yumurtalarımı bırakır, çoğalan yavrularımı mutfağını sarmasına teşvik ederdim.
Bütün gün yatardım.

Sanırım pek bir değişiklik olmazmış hayatımda.
ağustos böceğinin ağzını burnunu kırar zorla çalıştırırdım.
kraliçe karıncayı bayıltıp sikerdim.
Bir kadının vajinasına girerdim. insanken olmadı bari karınca olunca gireyim.
Hava atardım herkese en çalışkan benim diye.
kraliçeye ulaşıp çoğalıp geleceğe güvenle bakmak isterdim.
Çalışıyormuş gibi yapıp çalışmazdım. O kadar kalabalığın içinde farkedilmezdim herhalde.
Parklarda dolaşan daha önceden karınca ölümüne sebep olmuş bütün çocuklara hayatı zindan ederdim net. Başarabilirsem o çocuğun burnundan girerdim beynini kemirmek için elimden geleni yapardım.
birinin üstüme 2 metre yukardan terlik fırlatmasını isterdim.

çocukken ne zaman karınca görsem 2 metre yukardan terlik fırlatırdım. bana mısın demez hızlı hızlı yürümeye devam ederdi. hayır bir zarar görse veya can çekişse öyle nasıl gitsin. takibi bırakmadım napacak diye. hınzır çekirdek kabuğunu aldı ve sıcak dolu yuvasına emin adımlarla taşımaya devam etti.
Belgeselcilerle takılırdım.
ağustos böceği ile itifak kurardım, pasa gezer tozar eğlenirdim, alayına isyan.
kışında diğer karıncaların topladıklarına salça olurdum valla, ne de olsa benim yerime çalışan binlercesi var, ben arada kaynarım.
Kara bir gecede kara bir taşın üstünde kara bir karinca olup kandil mesajlarına konu olmak isterdim. Adımı da Kara Murat koyardım.