bugün

kampüsü yanlış anlamış tiptir.

tek tabanca falan pişman olur sonra. kasmaya, gereksiz marjinalliğe gerek yok. merhaba deyip ölen adam görmedim daha.
ne yalan söyleyim, benimdir de.
Evdeki yetiştirilme tarzıma bağladıgındir.

Şayet evde

"Arkadaş dedigin nerdi ki" li.

"Onlar seni aramıyor sen niye arıyorsun" lu.

Hatta,

"sosyal medyadan haberlesmeyince olmuyor" dedigimde

" ne alakası var" denilip, bir süre yaşıtlarımın aksine internetten de geri bırakıldığim. Arkadaslarım face de karsilikli begenisirken mahrum birakılıp, hayata kustürülüp.

Ardından "soğuk" damgası yediğimden 5 yıldır psikolojimi düzeltmeye çalişmaktan 20 yıl yaslanmamı sayarsak. Psikolojisi yıpranmış biri olarak normal.

En zoruna gidende insanın. akrabamın dahi dogum gününü kutlayacakken, annem tarafından " ne kutluycan o senin kini kutladı mı" derken. O akrabaya yalakalık yapıp, kendisinin kutlaması ve "bizimki soğuk, onda yok akraba iliskileri " demesi.

O kadar çok özgüvenim kırıldı ki o kadar çok susturuldum ki şimdi biriyle konuşumiyorum. Çunkü herkes benden daha iyiymiş gibi. Jargondan geriymisim gibi. Herkesden geriymisim gibi. Benim yanımda kimse olmadı ki.

14 yaşımda yalnız başıma şehirler arası yolculuk yaptım neredryse 100 kilo yükle.

gece yarısı mesaj atmışlar, sabah geri döndüm. Öglen en azında geri mesaj atabilirlerdi. O kadar önemsizim cünkü . Herkese mesaj yetistirilirken.
Herkesin çift bir kendinin tek olduğunu sanan kişidir.
Yalnızlığı seven birisidir. Ya da özgüven eksikliğinden dolayı arkadaş edinememiştir.