bugün

Belki de yalnzlık için yaratlmışındır.
çok başka kafalarda yaşadığının göstergesidir.
Zordur fakat imkansız değildir.
Anlasilan kisilerin hep baska sehirlerde olmasidir.
bulduğum bir arkadaş sanırsam.
içinde bulunduğum, neyse ki artık bulunmaktan yavaş yavaş zevk de almaya başladığım durum. acaba mazoşist mi oldum ben ya?

ulan insanlar bayağı bayağı müzik çalarına, telefonuna mabel matiz koyup dinliyor. şaka gibi amk. hadise, hande yener, demet akalın dinliyorlar lan ciddi ciddi. hiç utanmıyorlar da he.

minibüste görüyorum; 20'li yaşlarda bir bayan mesela. bayağı oturmuş koltuğuna, takmış kulaklığı gülşen dinliyor. ya amk (burada gülme işareti var büyük d ile. hem de bir kaç tane)

olm bu insanlarla aynı nefesi soluyorum lan.

her gittiği yerde fotoğraf çekiyorlar; starbucks (ki en klişe örnek), mc donald's, gönül kahvesi... ulan umumi tuvalete gittiğinde fotoğraf çektiren yoktur inşallah ''1 liraya sıçma qeyyyf'' diye.

anlamıyorum ya anlamıyorum.

bengü dinleyip bundan zevk alanları, facebook'ta ''türküm ben, türk yücedir.'' deyip; ulan keşke amerikan olsaydım diyenleri, işi düşmeden hal hatır sormayan samimiyetsizleri, eğlenmeyi bilmeyip eğlenmek istediğini söyleyen ve eğlenmeye davet edildiğinde gelmek ''istemeyenleri'', kendini eve kapatıp aslında hayatın sokaklarda* olduğunu bilmeyenleri, gecenin bir yarısı çıkıp sokakta bi sigara içip eve geri dönmek varken balkonda veya odasında sigara içenleri, ''hadi gel taksim'de sabahlayalım bugün ne dersin? ne de olsa yarın tatil.'' demeyenleri, ''ulan atlayıp gitsek mi günübirlik şuraya'' demeyenleri, her dakika çay içmeyi yaşam felsefesi haline getirenleri, iki lafından biri küfür olup, sağda solda karıları kızları taciz edip de ağzından ''selamün aleyküm'' lafını düşürmeyip, cumaya gidip gösterişçilik yapanları...

ne mal insanlarsınız lan?

tek başıma çürüyüp gidicem amk. siktirin gidin. evet.

''ben böyle değilim tosbik, benle arkadaş olab...'' siktir lan. seni de gördük. tecrübe konuşuyor olm.

bayburt'a yerleşiyorum ben. hıh.
iyidir güzeldir. Dert dinlemez boyleleri borç isteyeni de yoktur. Yokluğunu aramadigim durum.
Küçük çocuklarımızın yaşadığı durum. Yazık.

Evet.
büyük sıkıntıdır. yalnizligi tercih edecek kadar paraniz yoksa arkadas mecburidir.
eninde sonunda bulunur bir tane.
şans işidir. kafa dengi birini bulmak samanlıkta iğne aramaya benzer. zaten %100 kafa dengi bulmak da aşırı zordur. kafa dengi bulamama durumu devam ederse kendi kültürünüze, alışkanlıklarınıza ters arkadaşlarınızla takılmaya devam edersiniz. iç sesiniz 'senin amına koyayım, yaptığın işlere bak lan' der. siz de susarsınız, başınızı öne eğersiniz 'napıyorum amk ben' diyerek.
belirli bir yaştan sonra başımıza gelir. çünkü herkesin kendine göre talaşı başlar kimse kimseye göre hareket edemez.
kafaya bağlıdır.
Yaşanılan çevre ile alakalı olabilecek durumdur. Mesela çevremde böyle absürd zevkleri olan 1 tane insan yok, memnunum halimden.
kafa dengi arkadaşlarım kesinlikle lise arkadaşlarımdır. onlar yeri bambaşka bende..
Yok yok yok istediğin kadar ara yok öyle bi arkadaş.
Bulunur ama zordur.
Genelde bir yere ilk defa gidildiğinde karşılaşılan durumdur.
cidden zor bi durumdur eskiden bulurdum ama son zamanlarda girdiğim her yeni ortamda bu problemi yaşıyorum.
Kimseyi gerçekten sevememekle başlar , mutsuzluğun kapısıdır. Suçu kendinde aramaya başlarsın belki notlar tutarsın insanlara nasıl davranacağın hakkında . Karakterini düşünüyorsun , nerde yanlış yaptığını gerçek den öğrenemiyorsun ya depresifleşiyorsun daha sonrasında. Yalnız kalmak bunaltıyor . içinde bulunduğun durum daha da genişliyor. Özellikle 17-18 yaşında ortamından memleketinde kopmuş iseniz yeni bi çevre edinemiyorsun da aynı zamanda.
Ben de bu durumdayım ama yapılması gerekenler hakkında yorumum şudur :
Arayan taraf da olmamak , düzenli hayat , kendine meşgale. Gerisi kendiliğinden gelecektir diye düşünüyorum.
Uc fikirler, ukalalik, surekli elestirmek neticesinde gelisir.

Bir de interneti arkadas sanarken gercek arkadaslari bir bir kaybederek ilerler.
arkadaş çok hoştırr.
ablaaaa siz arkadaşşş olmak istiyor.

sonra neden arkadaşım yok.
herkes başka bir kafa yaşadığı için gittikçe zorlaşan durumdur. gel gelelim ki arkadaşsızlık da imkansızdır. kafa dengine en yakınla idare edeceksin.
zor bir durum. hele de benim gibi az olsun öz olsun kafasındaysanız. etrafınız da sadece merhaba merhaba yaptığınız dolu adam vardır. ama anlaştığınız çok az insan vardır. ama o konuda şanslı olduğumu düşünüyorum. konuşmadan, sadece bakışlarımızla bile anlaşabildiğim 5-6 arkadaşım var. iyi ki varlar.
çözüm yolu olmayan - bence - bir sorun.

benim için müzik çok önemli. dinlediğim müziği dinleyen bir insan göremiyorum.
star wars hastasıyım, kitapları filmleri karakterleri her şeyi üzerine saatlerce konuşabilirim. star wars'u benimle tanışmak için kullanan ruh hastaları görüyorum.
her hafta 1-2 kez sinemaya gitmeyi severim. şu an sinemaya gidebileceğim, bu kadar sık gidebileceğim, kimse yok. (bkz: sinema arkadaşı aramak)

sevgi saygı da en az bu kadar önemli tabii. sevgiden ziyade saygı; bu yüzden merhaba yalnızlık.
kafa dengi canım arkadaşlarım, hep başka şehirlerde kaldı...