işe yaramamazlık duygusu

şu 2 aydır içinde bulunduğum durumun ta kendisi.
üniversiteyi bitireli 1 sene oldu ve ardından bir firmada çalışmaya başladım. kendime göre bazı sebepler ve planlardan sonra da işten ayrıldım ve haziran ayı biterken işsizler sınıfına ben de katıldım.
ilk zamanlar tadı hoş geliyordu, sabahın köründe uyanmak yok,kahvaltıyı saat 11-12 gibi yapma duygusunu yaşamak var, annenin sana kahvaltı hazırlaması,sabahlara kadar pc başında olup geç uyanmalar vs. derken artık iş arama zamanı gelmişti.
fazla uzatmayı düşünmüyorum bu kısmı. iş aramak ve işsiz kalmak duygusunu düşmanımın yaşamasını bile istemem. hala işsizim ve artık insanların "hala iş bulamadın mı?" sorularına maruz kalmak canımı sıkmak bir yana bir halta yaramadığımı hissetmeye başladım.
hadi millete "sana ne benim işimden paramı sen mi yiyeceksin amk ?" diye cevap veririm. ama anne ve babaya artık bir şeyler diyememek en can sıkıcı olanı işte.

bu süreç içerisinde yaşadıklarım gerçekleri göz önüne serdiği için neyin ne olduğunu da görmüş oldum aslında.

bir sürü okul okuduktan sonra bir sürü iş yaptıktan sonra işsiz kalmak , herkese yardım ettikten sonra yardım görememek , aksine herkesin hala sizde kalan son kırıntıları bile aç köpekler gibi sömürmeye çalışması , en ihtiyacınız olduğu anda herkesin birden dağılması , telefonunuzun sadece bankalar tarafından aranır olması , ödemelerinizin de ek bir yük olarak üzerinizde olması , ne kadar çabalasanız da elinizde ne kadar bilgi beceri olsa da en vasıfsız bir birey kadar bile değerinizin olmadığını düşünmeye başlamanız , her başvurduğunuz kişiden ve kişilerden sürekli yapıcı değilde bozucu etkileşimlerle ayrılmanız sizi daha da boğucu ve yaşama isteğini elden alırcasına bir ruh haline sokar.

hayatta işe yaramaz biri olarak görüldüğünü hissetmek şöyle de bir duruma sokuyor ayrıca. beyin her daim çözüm bulmakla meşgul olduğundan , yalnızlık ve işe yaramama duygusunun verdiği baskı ile sürekli kendi kabuğuma çekiliyor ve hiç bir güzelliğin önemi olmadığını düşünmeme sebep oluyor. bütün güzellikler sırayla bu zaman da denk geliyor ama ben istemeden de olsa elimin tersiyle itiyorum yada avuçlarımın içinden kayıp gidişini izliyorum.

umarım daha fazla güzellikler kaçırmadan bu duygudan ve sıkıntılardan kurtulurum sözlük.

Şu aralar hissettiğim duygudur.