bugün

oguz kağan destanlarında söz edilen köpek başlı yaratık. oğuz han'ın bu yaratıklarla savaştığı fakat başedemeyerek gölün içinde bir adaya sığındığı rivayet olunur.
it: köpek
barak: kafa demektir. eski türkçe'de birleşik kelimedir.
eski türk destanlarında sözü edilen, türklerin sürekli savaşa tutuştukları, o zamanki türklerin kuzeybatısında yaşayan "köpek başlı insana benzer yaratıklar". efsanelere ilk defa "çok tüylü köpek" manasında geçmiştir. oğuz kağan destanlarına göre, "ıtbarak'ların yurdu, kuzey-batıya dogru uzanan, karanlık ülkeleri içindeydi. oğuz han, 'itbarak'lara karşı bir akın yapmış; fakat yenik ayrılıp, dağlar arasındaki bir nehrin ortasında bulunan, küçük bir adacığa sığınmak zorunda kalmıştı.
*
bir (bkz: çağlayan yılmaz) kitabı.

görsel
türk mitolojisinde insan gibi iki ayak üstünde duran köpek başlı yaratık. türk'lerin yaşadığı bölgenin kuzeybatısında yaşarlardı ve efsaneye göre itbaraklar, türk'lerin sürekli savaştığı en azılı düşmanlarından biriydi.
ben barak kelimesinin sırtı tüylü bir tür çoban köpeği anlamına geldiğini sanıyorum.

hatta barak baba isimli derviş de, mürşidinden lakabını bu anlama istinaden almıştır.
Böyle bir cins av köpeği var.