istanbul da yasayip asosyal olmak

istanbul dışında yaşayan hısım akraba ile konuşurken:
" oooo çapkın hadi bakiiim sen şimdi akşam eve girmiyorsundur, sokaktan topluyolardır seniii!!" gibi veya "ee istanbul oğlum bu sen de haklısın evde durulmaz ki her gece çıkarım vallahi istanbul da olsam" gibi sözlerle sanki istanbul da ki herkesin bir aktivite içinde bulunmasını gerektiren cümlelerle iyice dışarı çıkmaktan soğuyup hiç bir mekan bilmemek, tek bilinen mekanın istiklal caddesi olması onun dışında millet gittiği yerleri anlatırken muhabbetten kopmayayım çabasıyla "hee istiklal caddesinde mi orası" gibi umut sarıkaya nın karikatürlürlerinde ki tiplemelerin ezikliğinde muhabbete girme cümlelerine sahip olan bünyedir.

gelir seviyesi düşük alilelerin, ki istanbul'da bir çok semt de mevcuttur sosyal olmak gezip eğlenmek bir lükstür onlar için. mecburen asosyal yaşarlar. yılbaşında evde tombala oynamak en büyük örnektir. doğru olanda budur zaten.**

insanların istanbul'u temsil ettiğini düşündüğü televole insanlarına dahil olmamak kadar doğal bir durum.

bi de istanbul da yaşayıp, hatta hatta ist'da üniversitede okuyup, taksim meydanına gitmemiş insanlar var...* ** ******

istanbul'da iş hayatına bulaşmış çalışıyorsanız ve hele birde evliyseniz kaçınılmaz olacak durumdur.

vize dönemlerinde daha bi artan durum. ama istanbulda durum anadolu insanımın bildiği gibi değildir. evden adımını attığın anda para harcaman lazımdır herşey paradır. her dakka dışarlarda gezmeler, akşamları hadi takılalım demeler biraz pahalıya patlar.

şaşırılmaması gereken bir durumdur. özellikle çalışan kesimin ulaşım sorunundan kaynaklanan zaman kaybı ve kozmopolit yapısı ile giderek daha az güvenli bir şehir olma yolunda ilerlemesi iletişimi giderek azaltmaktadır. insanlar karşı komşusunu tanımaz hale gelmiştir. ankara'da insanlar bir saat içinde organize olabilirler ve bir mekanda toplanabilirler. istanbulun büyüklüğü ve ulaşım problemleri büyük derttir. bir arkadaşınızla 1 saat birşeyler içip oturmak için (aynı tarafta ve yakın değilseniz) en az 4 saatinizi ayırmanız gerekir.

istanbul da yaşayanların %35 inin* boğazı görmeden öldüğünün açıklanmasıyla dumura uğratan asosyalliktir.

içine kapalılıkla eşdeğerdedir. bu durum sadece istanbul'la ilgili değildir. her yerde geçerlidir.

mutluluk ve/veya huzurun, gelmedi mi cennet bile olsa hüzün bulutlarindan insanin etrafini görememesidir, dolayisiyla ya$ayamamasidir.

Nufusun kalabalık olduğu endüstri ve sanayi alanlarında insan ilişkilerinin dibe vurması,dilsizlik ve de hayvanlık halidir.Örnek:işten eve gelen karı-kocanın yemek yedikten sonra hemen yatağa gidip yorgunluktan sızması.
(-)Kırsal alana da gidilir orada da din-tarım toplumunun can sıkıcı,kapalı,katı yaşam kuralları insanları asosyal yapar.

anadolu kentlerinde "insan olmamak" ve "ot olmak"la es deger haldir.

butun yolunu istanbul'un rezil trafiginde gecirmektense evde oturup kafa dinlemeyi tercih eden bünyenin durumu olabilir mesela.

asosyal ya da sosyal olmanın istanbul da ya da orda burda yaşamakla alakası olmamakla beraber kişinin karakterinden kaynaklandığı bilinir,sadece büyük bir kentte yaşamak daha çok insanla muhatap olmayı gerektirdiğinden**, böyle bir çıkarıma gidilebilir ama insan eğer asosyal olarak yaşıyorsa zaten bu şekilde yaşamaya devam edecektir.*

parası olmayan bir gencin durumudur.

Utangaç,parasız ve çevresi olmayan bireylerdir.