bugün

bir kısmıyla islam'ı kabul edememektir. müsülman olan bir kimsenin cehaleti Allah'ı bilmek ve anlamakla sonra erer. lakin cehaletin bir kısmını kafirlik olarak görenlerde vardır. neticede cehalet, Allah'i Birlemede bir özür değildir.

şu katagorilerde değerlendirlir;

(bkz: KÜFR Ü iNKARi)
(bkz: KÜFR Ü CUHuDi)
(bkz: KÜFR Ü iNADi)
(bkz: KÜFR Ü NiFAKi)
(bkz: KÜFR Ü CEHLi)işte bu cehaletten dolayı küfürdür.

Bir insanın kafir olması ve münkirliği tercih etmesi kendisi için afetlerin en büyüğüdür. Hiç bir zaman cehaletin ve küfrün iyi bir tarafinın olabileceği düşünülemez.
ilk emrin 'oku' olduğu bir dinde müslamana asla cahil den(e)mez.
din üzerinden cehalet tanımı yapğmaya çalışmak kadar cahilce bir yol olamaz heralde.
din için cehalet sadece allahın tekliğini ve hz. muhammedin kulu ve elçisi olduğunu bilmemektir.
bunu bilen kişiye din nazarından cahil denemez.

bu kadar kıt bir bilgi anlayışı ile hayatını cehaletten kurtardığına inanan insanların ne kadar cahil olduklarını anlatmak için daha fazla yazmaya ve konuşmaya bile gerek varmıdır?
tartışılır.

(bkz: nerde cehalet orda bir müslüman)
türbandan cok daha cidi meseledir. ama bindebiri kadar iplenmez.
söz konusu değildir.
sen cahilsen bunda dinin hiç bir rolü yoktur.