bugün

hayatının her anını derin psikolojik baskılarla geçirmiş, herkes tarafından horlanmış, itilmiş, kakılmış ve dışlanmış, hayatın sillesini yemiş, her zaman depresyon havasında olmuş, depresyondan çıkamamış, kimsein onun dilinden anlamadığını dile getirmiş ama yine anlaşılamamış , uçurumlarıun kenarında dolaşmış, herkezin kötü bakışlarına maruz kalmış , kuafore gidecek parayı bulamamış , tırnaklarını boyayacak renkte oje ithal edememiş sokaklarda ozgürce dolasamamış, hep bir dayak korkusu ile yasamıs fakir ama gururlu emomuzun intihar etmeden önce düsündükleridir. elbette intihar bir cözüm yolu değildir emocanlar siz bakmayın bu fakir insanlara.
kefeninin siyah olmasını düşünmesi.
intihar ederken siyah converse lerimi giysem yoksa morları mı giysem.
" hèrqhèsh ozèNti 0LMuş yha".
-burdan atlasam saclarım bozulur mu?