insanlar uzulur diye intihar edememek

bir diğer deyişle "g.t yememesi"dir. yemez benim mesela Allah'ın verdiği canı almak ne haddimize.

''TUHAF, iNSAN ÖLÜRKEN BiLE BAŞKALARINI DÜŞÜNÜYOR''

DiYEBiLEN BiR iNSANIN OLASI RUH HALi.

duyarsızca geride bırakılanları düşünme eylemi.
adanmış bir hayat olur çıkar sonrasında yaşadığın hayat. mutsuzsundur.
ve hapsolmuşsundur, nerede olduğunu bilmediğin bir mekana.
aslında cesaret iser. kimsesi olmayan birisi ne kadar da rahat son verir hayatına.
usulca göğe yükselirken, var mıdır orada onu bekleyen birileri?

ardınızdan birilerinin üzüleceğini düşünüyorsanız, gerçekten de intihar etmemelisiniz.
sizi seven birileri vardır.

ancak uçurumun kenarında, o bir saniyelik kararı verdiğide zaten geri dönüşün yok.
hiçbir şey hissetmezsin. boşluk. yokluk.
ne bir özlem, ne bir keder, sonsuz rahatlık.

bencillik midir intihar? yok, sanmıyorum.
asıl bencillik seni bu dünyaya hapsedenlerde.

"intihar! aniden yanan bir ışık gibi.
karanlıkta.
çıkış yolu olduğunu bilmek, içerde kalmayı kolaylaştırıyor. anlıyor musun?
yoksa sonu deliliktir."
charles bukowski