bugün

artık ilköğretimi bitirdikten sonra yavaştan yapılmaya başlanılan eylem. imza her ne kadar onaylanan şeyin kime ait olduğunun anlaşılması için atılması gereken birşeyse de, ilk atılmaya başlandığı günlerden itibaren ne yapsak da şunu kompleksleştirsek, şuradan bir çizgi atalım, aman kuyruğunu uzatalım, moduna giriverir hemen. sonunda beyaz fayansa düşmüş küçük bir kıl yumağı gibi bir şey konduruverilir kağıda. acaba kim atmış bu imzayı?
küçük yaşlardan itibaren, ilk okulda ve lisede defterimizin,kitabımızın en arka sayfasına ,canımız sıkıldığı anlarda, eğlenmek amaçlı ve belirli bir rotaya oturtmaya çalıştığımız, geçici heves durumundaki eylem.
bu işte çığır açanlar vardır.

görsel
öğretmenlerin; hiç elini kaldırmadan başlanılıp bitirilmesi gerektiğini söylediği ve kişiye özel olan karalama. çocukların büyüyene kadar değiştirdiği ve sonunda pes ettiği eğlence halini alabilen, karşılaştırmalar yapılan ve yeri geldiğin de'' imzan bu mu?'' diyerek küçümsenen büyük bir sorundur.
Bunun için özel dersler verilmelidir.