bugün

Aşkın bir anda olacağına inananlardan değil, zaman geçirdikçe aşık olunacağına inananlardanım.
Erkek arkadaşımla sevgili olduğumuzda ona aşık değildim. Yaptıklarını, söylediklerini, fikirlerini, hayallerini ve en önemlisi bana olan desteklerini gördükçe aşık oldum ona. Ve ne yapmıştııım?.. Bende olan saygısını büyütmüştüm, onunla vakit geçirebilmek için daha çok uygun zaman ayarlamaya çalışmıştım, daha da çok onu düşünmeye başlamıştım, birlikte geçirebileceğimiz zamanları düşünüp acaba nasıl olur diye hayallere dalmıştım * . Açık konuşmak gerekirse tam bir aptal olmuştum. Şu an daha çok aptalım ve hep aptal kalmak isterim... *
bir daha ole sevemem sanmistim. karsimda ki insanda benim kadar kimseyi sevmez sanmistim. ben bir daha o kadar saf ve temiz sevemedim. onunsa bir cocugu var simdi.
Mavi gözlü, küt saçlı çok sevimli bir kız.
Aşk kelimesinin ilk kez bende karşılık bulmasıdır.
15 yaşında idim.
Samimi arkadaşlarımdan biri ile konuşuyordu.
Elimde bisküvi vardı.
Yüce bir heyecan ile yanına gidip.
Yer misiniz dedim.
istemediler.
A peki ben yerim deyip güldüm.
Gayet umursuz gözüküyordum.
Ama ağzımdaki bisküviyi yutamadım. O kadar büyük bir ağız kuruluğu ile geldi heyecan.
Hiç bitmesin diye Allah’a dua etmiştim. işerin duayla yürümediğini öğrenmiş oldum.
Hatırlamıyorum.
tüm gün müzik dinlemiştim, deliler gibi romantiğe bağlamıştım, şiir yazmıştım, çok özel zamanlardı yüzü gözümün önünden gitmezdi, evlendi gitti.