iki ayaklı ve dört ayaklı canlı

insan denen canlı o kadar farklı ki. Karmakarışık. insan olup hayvan sevmeyen normal oluyor. Ancak hayvan sevip insan sevmemek hastalık oluyor.
işte o çok insan sever melek gibi insanlar bu hayatta sadece ayak sayısına bakıyor.

iki canlı var Allah'ın yarattığı. Birisi 2 ayaklı birisi 4 ayaklı. Birisi düşünüyor diğeri de düşünüyor ancak görüntü farklı ya. Düşünemez duyguları yok deniyor.
Bu iki canlı bir kaza geçiriyor, iki ayaklı olan için bütün insanlık seferber. 4 ayaklı olan ise orada kenara atılıp geçiliyor.

iki ayaklı hırsızlık yapıyor tecavüz ediyor cinayet işliyor.
Dört ayaklı? O hiçbir şey yapmıyor. Ama o yine değersiz.

Iki ayaklı olan bu dort ayaklı olanı katlediyor, kendi istekleri için araba yapıyor kürk yapıyor.
Ama sorsan iki ayaklı olan için var hayatta her şey ve o en iyisi. Aslında farkında değil iki ayaklı olan tam bir ruh hastası.
Dünya onun sanıyor.
Çiçek böcek onun için sadece motif.

Ama sen bir iki ayaklı olarak kendi familyani sevmek zorundasın yoksa hasta olursun.
Ama onlar dört ayaklı olanı sevmek zorunda değiller. Çünkü dört ayaklı onlara bir gün bile "hastasın sen" demiyor. Ne pislikler yaptığı halde. Konusamiyor ya siktir et işte. Ne önemi var. Alt tarafı dört ayaklı görüntüsü farklı bir şey.
Beyin var, kalp var, duygu, içgüdü var ama o iki ayaklı değil.

Hayatta her şey her hizmet iki ayaklı olana.

ister hasta diyin ister pislik.
iki ayaklı canlılara baktığımda sadece utanıyorum sadece acıyorum.
Gözlerinde kin, büyüklük, bencillik, sapıklık, hırsızlık, katillik var.

Dört ayaklı olana bakıyorum. Masumiyet, çaresizlik, savunmasizlik, vefa, samimiyet var...

3 Ayaklı olanı makbuldur.