bir iletişim aracı olarak kullanılan kelimelerin, cümlelerin, ifadelerin her ruh için, her beden için farklı anlamlar ifade etmesinden ötürü insanların birbiri arasında tam ve sağlıklı bir iletişim kuramayacağının anlaşılması.

mesela yaz kelimesi. yaz geliyor cümlesi. 'yaz' her insan için, içerisinde farklı anlamlar barındıracağından karşıdakinin tam olarak ne ifade ettiğini bilmek imkansızdır. siz o 'yaz' ı çocuğu yaz da doğana sorun bir, bir de babası yazın ölene. bir yaz tatillerinde çalışmak zorunda kalan orta okul talebesine sorun, bir de yazlık satın alıp da yazın gelmesini bekleyen kodamana.

not: madem anlaşmak imkansız peki neden iletişim kurmaya çalışıyoruz? sorusuna da verecek bir cevabım var elbette.

iletişim kurmak zorunda insan oğlu. tam olmasa da az da olsa biraz da olsa bir nebze dahi olsa iletişmek zorunda. bütün işler tek elden yapılamayacağı için, insan sosyal bir varlık olduğu için ortak bir iletişim aracı olarak dil ortaya çıkmıştır fakat yetersizdir. keza dillerin gittikçe yozlaşıp aşınması neticesinde ileride tüm dünyaya hakim ve günümüz globalleşmesine yakışacak şekilde tek bir dilin oluşacağı öngörüsünde biriyim.

buradan da yola çıkarak diyorum ki ilişkilerdeki problemlerin temelinde bu anlaşamama ya da tam olarak anlaşamama yatmaktadır. mükemmel çift olamayacağı gibi mükemmel iki arkadaş, sırdaş ya da benzeri sıfatlar taşıyan insan gurupları oluşamaz. sadece birbirlerini çok iyi idare eden insanlar olabilir.