bugün

(bkz: yeni başlayanlar için depresyon)
kendince felsefe yapan insandır.
hiçbir zaman bu soruya verilecek cevaptan tatmin olmayacak insandır.
insana diğer mahlukatı ve milyarlarca yılı katarsan işin içinden hiç çıkamazsın.
herkesin hayata geliş amacı kendine özgüdür. mesele hayata geliş amacını bulabilmektir. işte ondan sonra o amaca uygun davranmaya başladığında görevini yerine getirerek göçme şerefine erişirsin. ki bunu başarabilen biri olarak ölmektir en büyük dileğim.
hayatının hücrelerini zıplatan tutkusunu izle
"hayata niye geldik ki?" sorusu; "allah teala istedi, 'ol' dedi ve yarattığı dünyaya biz insanlar, kulları geldik." şeklinde cevaplanacak insandır.
hayata gelendir.
müslüman olmaması ihtimali büyük olan insandır. çünkü neredeyse her müslüman dünyaya ne için geldiğini aşağı yukarı bilir.
ben bu cümleyi sarf ettikten 3.5235 saniye sonra acayip bir düşünme sahfasına girip bir sik bulamadan çıkmıştım. haybeden düşündüm yani. 31 çekebileceğim zamanı düşünmeye harcadım. tabi sonradan çok küfür ettim kendime ama fayda etmez. zaman geçmiş gitmiş.
-hayata niye geldik adem?
+sana o elmayı yeme dedim değil mi? yürü hadi yürü, düş önüme..
varoluşu sorgulayan insan modelidir, o diil de hayata niye geldik ulan?
bu sorunun cevabını hep merak eden ve sorgulayan insandır.
zeybek yeminine göre, "ölmek için". tabii ki, herkesin kendi cevabı vardır.
ve yine düşündürür o insana yani o bir elma sadece bir elma yenme deyipte yendiği için mi olmuştur her şey? o kadar düzen o kadar insan. sonra gün geçtikçe değişen yargılar, sistem, insanların kendisi, ateşi buluş, yazıyı buluş yani bizden milyarlarca yıl önce yaşamış olan o insan orada bekliyor mu şimdi diye düşünmeden edemez. ha bir de işin öldükten sonra ki kısmı var ki orasına hiç yetmez aklı bu insanın.
herkesin bir geliş amacı ve bir yeteneği vardır.
madem geldin dünyaya çalış fizik kimyaya
mutsuz ve umutsuz olduğum zamanlarda sıklıkla sorarım kendime.
cevabı yok maalesef ölünce anlayacağız...
bu insanlar arasında bende varım.