bugün

Ömürler bitiyor ve biz hala mutluluğu bulamadık.*
Sokakta annesine sarılan çocuklar görmek.
internette görülen bir kan duyurusu üzerine, kan vermek istediğini belirtmek için aradığın kişiden, "kaybettik" cevabını almak.
hayatın kendisidir,varoluştur.
Köşe başında mendil satan çocuklar... çocukluklarını yitirmiş gibi. Köpek olsun insanlığını unutanlar size.
Sevilen birini kaybetmektir.
yaşlı bir amcanın bir tane zengin züppesinin emriyle işinden olması, belki de uzun bir süre evine ekmek götüremeyecek olması.

empati yapamayan insancıklardan tiksiniyorun.
Yanlışlıkla kahvaltı masasına iki çatal alıp birini geri koymaktır.

(bkz: yalnızlık)
sabah kahvaltısında şu hadiseyi yaşamak. görsel
aslında babanın ölmesi başlığında yazılmaya başlanmış fakat art arda yaşanan talihsizlikler nedeniyle iç burkmayı geçip, ciğeri söken detaylardır.

(#13042932)
(#24375511)

tam 7 senelik mücadeleden sonra, 40 gün önce gitti babam bu dünyadan. ağladım ama feryat etmedim. ağıt yakanları da susturdum.
henüz patlama yaşamadım. içimde birikiyor şimdilik. bir gün patlayacak biliyorum ama ne zaman olacağını bilmiyorum.
7 yıllık hastalığı boyunca bir kere bile şikayet etmeyen bir adamın kızı olarak, kendimi paralamaya utandım da biraz.

babam öldükten tam 2 hafta sonra sokak köpeği saldırıp, 2 bacağımdan da ısırdı. bacağımı koparmaya niyetlenmiş herhalde, iyi geçirmiş dişlerini.
o an aklıma ilk babam geldi. yıllar önce yine bir köpek kovalarken, babam kurtarmıştı beni. artık beni koruyacak, kurtaracak kimsenin kalmadığını düşündüm.

babam öldükten 2 hafta, köpek saldırısından 1 hafta sonra babamın babası olan dedem vefat etti. önce evlat acısı çekti. sonra o da göçtü gitti.
cansız bedenini gördüğüm halde hala idrak edemedim dedemin ölümünü de.

bunları yazmak sıkıntı verdi açıkçası. acısı insanın kendisine kalınca adam gibi acı yaşanıyormuş aslında.
telefonu şarja takmakla, elektrik sobasını yakmak arasında kalmak.
Geçinmek için değilde öylesine çalışıp öylesine aldığım, sadece gezip tozarak harcadığım maaşımla, çalıştığım yerde aile geçindiren düzinelerce insan.
hala yaşıyoruz.
(bkz: kadıköy de tekme tokat dövülen suriyeli çocuk)
sen birini seversin.. o da başkasını..

işin kötü yanı sen unutmak istesen de olmaz. çünkü her gün göz göze gelirsin. senden hoşlananlarla da sen ilgilenmezsin. belki de hayatının fırsatını kaçırırsın. işte bu içinizi burkar.
(bkz: ali şan)

iyi bir oyuncu değil bkz annem izin vermez be ferhat aynalı tahir de filan başrol oynuyordu ama ben aynalı tahiri saruhan hünel zannediyordum başrol olmasına rağmen sönük bir oyuncuydu. iyi bir sunucu değil, futbolla ilgileniyor iyi bir futbolcuda değil, asıl mesleği şarkı söylemek mi ? var ya isimli şarkısından başka şarkısını bilmem onunla dailkokulda kızlar yok ya diye dalga geçerlerdi. bu adamın başarılı olduğu bir konu yok fakat nice yetenekli insandan zengin ve lüks içinde yaşıyor.
hep bir şeylerin planını yapmamız ama bunların çoğunun gerçekleşmediğini bile bile hep yenisini yapmak ve hep yenisini planlamak.
hastanelerin kafeteryalarında tek başlarına oturmuş sigara içen gözleri kıpkırmızı adamlar/kadınlar.
Kapitalizmin götürüleri ; fakirlik ve fakir zengin ayrımı. ölümü söylemiyorum bile. ölüm ya ölüm.
Emekli .
vizeler.
hatta vizelere saatler kala çalışmaya başlamak.
vizelere çalışırken notlarının eksik olması mesela.

en sevdiği yemek makarna olan insanlar, gül gibi ilkbahar ve sonbahar dururken,
en sevdiği mevsim kış olan insanlar. bi' insanın uzun bir süre söyleyemediği gerçek,
içinde tuttuğu mesela, o gerçeği saklarken çektiği çile.

bulunduğun bölümde elitlikle suçladığın hocalarından sıyrılmış öğretim üyesini,
sırtında saz ile canlı müzik yapmaya giderken görmek.

kaleciyi geçip boş kaleye gol kaçıran milyar dolarlık forvetin ruh hali mesela.
Bu yaz da ege'de çikolata renkli hatunlarla mavi tur yapamayacağını bilmek.
Süleymanın kırmızı arabası .
ilk kez oğlunun düğününde takım elbise giymiş orta yaşlı adamın mahçup bakışlarla ne yapacağını bilemeden ceketinin kollarını avcunun içine alarak durması.
haya't' ile haya'l' arasındaki tek farkın 'tl' olması.