bugün

unutulmayan, mutlaka herkesin hatırladığı ama anlatmak istemediği gecedir.
kafanızı yastığa koyduğunuzda milyonlarca şeyi düşünebilirsiniz. arkada bıraktıklarınızı mı, yoksa yeni tanışacağınız insanları mı düşüneceğinizi bilemezsiniz. hayatınızda tarif edilmesi en zor gecelerden biridir. büyük bir bilinmezlik yaşanır.
geçmek bilmez.
Şaşkınsınızdır, bu şaşkınlığınız sona erdiğinde dersiniz ''naptım ben ya, derdine neydi de evini bırakıp geldin hadi bakalım dön dönebilirsen '' dersiniz. Ama ne mümkün zehir gibi geçer o gece. Seni düşünenleri düşünürsün memleketini düşünürsün tuhaf olan sevmediklerini bile düşünürsün. Gurbettir hiçbirşeye benzemez.
asker ocağındaki ilk gecedir, kesinlikle çok zordur. o anki psikoloji anlatılamaz o derece.
eğlencenin tavan yaptığı bir gecedir. tabi bazı fakirler kafasını yastığa koyup 'ne yapacam ben burada' diye düşünmekte özgürler.
bence kafanın yastığa bile konmadığı gecedir...

gün içinde yeni olduğunuz ortamı bir şekilde keşfetmeye başlarsınız, nerede ne var ne yok bakınmaya-anlamaya çalışırsınız. derken gündüz pek de üzerinde düşünmediğiniz birtakım şeyler gece aklınızdan hiç çıkmaz. belki mutlu olmanız gereken bir yerdir orası, belki de tam tersi ama her ne olursa olsun ilk gece, bir de anacığınızın dizinin dibinden ayrıldığınız ve uzun bir süre de ondan uzakta kalacağınızı bildiğiniz bir geceyse o gece, işte o zaman koca bir düğüm olur boğazınızda, yutkunamazsınız.

sonrasında her şey rayına oturur, alışır insan. ama ilk gece hep zordur, hissedebilene..
unutulmayandır. kültür şoku aramolı garip garip yapılar ve insanlar.
yol bilmez iz bulmaz bir şeysinizdir. eved.
sabah gözlerini açmadan önce türkiyedeymiş gibi hissedersin.
heyecandan sabaha kadar uyuyamamıştım. daha önce hiç görmediğim gavur mimarisi yapılarını inceleyip durdum. sabaha karşı bütün millet evlerden kaçar gibi paldır küldür işe gitmeye başladılar.
zor günlerdi. şimdi o insanlar gibi sabah işe gitmek için rahat rahat uyuyabilirim. iyi geceler herkese.
Bir Askerde geçirilen ilk gece değildir. Uyuyamayan 20 30 asker vardık. Geri kalan gamsız ordusu koro halinde horluyodu amk. Düşman götüne.
Ucak bileti alip donesim gelmisti.
Korku, heyecan, üzüntü, mutluluk. Karmakarışık duygılardı.