bugün

ah çekip ağırlığımca, seni özlemek hata değil.
olmayan insanlarla kalıbını aşan hayaller kuruyoruz ama unutuyoruz ağaçtan maşa aptaldan paşa olmaz.
uyut beni, gece.
bir şehre bomba yağarken de seviyorum seni.son durağı olmayan bir yol olduğunu bile bile gidiyorum seni.
Ya ben fazlayım bu şehirde, ya da biri eksik.
Uyuyakalmasam uyuyacağım yok.
seni anlatabilsem seni.
Ya da bir eksiklik yok, miskinlik var bu şehirde reyhanlar, rahiyalar şahikalar var..
boyun daha uzundu,kalbin bakışlarından akardı.yüklemi güzel olan her cümlenin öznesi sendin.buna rağmen gittin , hemde bir daha dönmemek üzere.
Hayat hiçbir zaman sormadı, ne olmak istediğimi ve nasıl bir hayata sahip olmak istediğimi. Dilediğini verdi, dilediğini aldı. Oynadı benimle, duygularımla, hayallerimle. Ama o beni sevmedi. Sen gibi değildi hayat. Beni sevmediği için bunları yaptı çünkü o bencildi. Oysa sen seviyorum demiştin ya bana, demiştin ya o gece. Sonra bırakıp gittin ya beni keyfince. Hayattan daha bencilsin biliyor musun ? Bunu nasıl yapıyorsun bilmiyorum. Bunu nasıl yapıyorsunuz ?
Bu ne lan şikayet şikayet bir kişi de hamd olsun bu günü de atlattık kazasız belasız yaşıyoruz hayat çok güzel çok şükür desin be.
bende isterdim...seninle eğlenceli bir şarkının nakaratını birlikte söylemeyi.Hüzünlü bir şarkıyı içimden söylemek kaldı bana.
Her yerden görünen,adresi belli bir kapıyım.kimsede yok anahtarım...
*şimdi yat uyu. hiç birşey geçmeyecek hiç kimse gelmeyecek bu kadar ne ileri ne geri hepsi bu.

* sabah ise geç kalacaksın geber de yat hadi.
alışırım sensiz uyanmaya.bende meşgul ettiğin yeri kopartırım.sevmem aynı yerden..eksik yaşarım..
Vitesi boşa at.
adı geçince;"unut" doluyum.
5 günlük kafa izni alıp siteye giremiyorum diye çıldırdım ama geldiğimde gördüm ki aynı sıkıcılıkta devam.
Güneş doğarken ardından tepelerin amısına koyayım tüm bütlerin.
geceler olmuş sanki dostumuz , güneşe düşman değiliz
biz sadece güneşle gelen insanlara yabancıyız
gece iyi ki var gece uyumak için değil dinlenmek için gece.
yürümek tereddütlü bir meşgaledir.
gözünü kapattığın anda aklına gelirsem ben buradayım.
Geçmişte yaşanılan o mutlu anların bir daha yaşanmayacak olması ne acı. Daha acı olan ise onları dün gibi hatırlamak, başucundaymış gibi gelip dokunamamak ve o anları hatırlatacak hala bir şeylerin olması...
Kisinin sozu, aklini ve faziletini gosterir.
Gökkuşağının altından geçmeyi düşlemek gibi hayallerdi bizlerdeki: öyle zor, öyle anlamsız, öyle çocuksu...