friedrich wilhelm nietzsche

otobüste bir kız geçenlerde onu okuyordu. güzelce de bir kızdı. sonra onu fortlamaya çalışan bir eleman arkasına durdu. kız yer değiştirdi eleman bu sefer yine dibine kadar girdi. kız tabiki kitabı hemen çantasına koydu savunmaya çekildi. hayvanlar aleminde önce kendini koruyacaksın bunu herkes bilir. kız da bunu yaptı anlayacağınız. şimdi beyler bayanlar mesaj bölümüme geldik. memlekette kimse kültürle sanatla ilgilenmiyor, onu ikinci plana atıyor derler. işte nedeni çok açık değil mi? insanlar ilk önce hayatlarını sürdürmeyi hedeflerler, hayatın içini doldurmaya çalışmazlar. hele bunu kültürle sanatla yapmayı en son tercih olarak görürler doğal olarak. bizim memlekette nietzsche okumak istesen bile önce götünü kurtarmalısın. bu memlekette önce karnını doyuracak işi bulmalısın. bunları garantilemeden nietzsche okuyamazsın. bu sebebten akıllı adamlar tıp okur, mühendilik okur. kızın sonunu merak edenler için hemen söyliyim kız yakında oturuyomuş, birkaç durak sonra indi.

'' eğer bir dostun sana köütülük yaparsa ona şöyle söyle;

'ben bana yaptığını bağışlayabilirim ama senin kendine yaptığını nasıl bağışlayayım?' ''

başarılı bir konuşma terapisti ve imgelem insanıdır. irvın d. yalom un, when nietzsche wept filmi ve kitabında bu özelliği hakkında çokça bilgi edinilebilir. doktor breure un odipalini başarıyla çözdüğü gibi, kendi narsisizmini az da olsa kırabilmeyi başarmıştır. (bkz: nietzsche 1 - 0 god)

hıristiyan tanrısını tanıyordu ve onun öldüğünü iddia etti.

"uçuruma fazla bakarsan uçurum da sana bakmaya başlar. içinde korku ve dehşet, nefret ve öfke uyandıran şeye uzun süre bakarsan, baktığın şeyden bir parça yapışır kalır gözüne; meş'um ilginle kavradığın ve aşağılamak için derin bir arzu duyduğun o şeyin ellerine bulaştığını görürsün; bir süre sonra ellerin olurlar hatta."

gott ist tot** diyen ama kendisinin ölümsüz olduğunu da iddaa etmeyen filozoftur ki; ölümünden sonra, şapşal bir gülümseme ve bir "teori" çürütmüşlük edasıyla "nietzsche is dead" demenin bir manası yoktur. zira, o öldükten sonra tanrı canlanmadı ya!

dedem olsun isteyeceğim insanlar listesinde en başı çekmektedir.

diğerleri için :
(bkz: nazım hikmet) (bkz: ahmed arif) (bkz: karl marx)

garip bir şekilde çok popüler olmuş bir filozof.tanrı; lafının, çok akıllıca esprilere, tişört yazılarına malzeme edilmesini mi istersiniz. kardeşine aşıktı, sapıktı, pislikti, allah belasını versin diyenler mi istersiniz. (nerden çıkartıyorsunuz bunları da anlamıyorum.) sağdan soldan bi iki sözünü duyup da uvv yea, adam doğru söylemiş abi, favori filozofum;diyenler mi istersiniz. lan adam herkes ve hiç kimse için demiş kitabın başında, ayarını yıllar öncesinden vermiş. bu ne özgüvendir ki direkt adamı anlamış sayıyorsunuz kendinizi? hani ben de sular seller gibi okumuş bi insan değilim kendisini, üst insan falan da değilim, zerdüşt;ü okudum anlamadım falan. ama öyle bir iki karizmatik sözünü seçip çözdüm adamı ayaklarına da yatmıyorum.

her neyse okuduğum kadarıyla nihilizmle alakasını şöyle anlatıyım(niçe üzerine tezler yazmış çok filozofik bir kişinin beni göt etmesiyle bu giriyi silme hakkımı saklı tutuyorum bu arada.) artık adının hafiften benzemesinden midir nedir, nihilist diyenler çıkıyor kendisine. adam oturmuş, hayatı olumlamaktan bahsediyor, hayatınızı defalarca yeniden yaşayacakmışsınız gibi davranın, sonsuza kadar boktan bi hayat yaşayıp götlere gelmeyin diyor. bir de nihilizme bakıyoruz ki ana fikri;hayat anlamsız, her şey anlamsız, what the hell am i doing here; olan bir düşünce. tamam, ahlak açısından düşünürsek, niçe de nihilizm görüşü de ahlakı yadsıyor lakin bengi dönüş kavramından, üst insan kavramından bahseden bir insan hayatın anlamsız olduğunu nasıl kabul edebilir?

kaldı ki niçe;ye göre nihilizm bir geçiş dönemidir zaten. köhnemiş ahlak sistemi ve diğer sistemler nihilizm sayesinde yıkılacak daha sonra süper bir sistem kurulacaktır. bir aktifi bir de pasifi vardır işte bu nihilizmin. pasif olan kakadır, ne arzu edilecek bir şey vardır ne hedef vardır, ahlağın yokluğu insanı boşluğa iter falan. aktif olan ise sadece yıkıcı bir güçtür, ruh o kadar güçlenmiştir ki eski hedefleri, inançları yeterli gelmezler. bu eski hedefler, inançlar yok edilir fakat yerine yenileri konmaz. aktif nihilizm de üretken değildir yani. işte süper sistemin kuruluşundan hemen önce nihilizmin, daha doğrusu aktif nihilizmin görevi biter. yani nihilizm değerli filozofumuz için bir amaç değil araç olabilir ancak. böyle yani.

sanatın dişiliğine karşı çıkan, sedece bir kitabını ancak beş haftada okyabildiğim**, anlamak için tam güç harcadığım ama eminimki binde birini anlayabildiğim büyük düşünür. kendisi çok genç yaşlarda karşıma çıktı, ve şu andaki düşünce yapımı ona borçluyum. tanrı kavramı, sevgi ve bencillik gibi konularda, tüm o şekerli duygulardan insanı ayıran, çok sert bir şekilde gerçeği suratınıza çarpan bir kişi. kafasındaki evren işleyişi bana çok materyalist doğrultuda gelmedi ve bu konuda ona katılamıyorum ama bunu da kendime yediremiyorum. evet kendisi tabu yıkıcı olsa da insanlar için tabu da olabilen bir adam*

düşünceleri pek de mantıksız görünmeyen insan. tabii kendisini kulaktan dolma bilgilerle değil, yazdığı eserler ile tanımak ve anlamak gereklidir.

adını ve soyadını copy paste teknolojisini kullanmadan yazabilen insanlara gıpta ettiğim filozof.

Bir bakış açısının vücut bulduğunda aldığı ad soyad kombinasyonu. Nietzsche ye bakanlar, siyah görebilirler.

herhangi bir zamanda,herhangi bir ortamda,herhangi bir vatantaşla, herhangi bir nedenden ötürü bir felsefe sohbeti yapma girişimi içerisine girdiğiniz an istisnasız bir şekilde yüzünüzde ilk patlayan tokattır nietzsche. istisnasız olarak sorulan ilk soru ''nietzsche okuyor musun?''. ardından gelen ikinci soru ''boyle buyurdu zerdust kitabını okudun mu?''.

şimdi düşünüyorumda neden bu kadar popüler bu adam bizim toplumumuzda,bunun tek nedeni nietzschenin yanlış okunması ve bu yanlış okumanın sonucunda ortaya çıkan yanlış değerlendirişler. nietzsche deki boşvermişliği yaşamdan vazgeçme,hayatın değersizlikler bütünü olduğunu düşünme, yaşamaya dair bir ümit beslememek gerektiğini düşünme..olarak algılayan yurdum insanın onu bu şekilde algılamasının nedeni; statükonun onun zihnine mıh gibi kanıksattırdığı korku ritüelleridir. nietzsche yi derinliğine okumayı becerebilenlerin keşfedebileceği isyankar ve başkaldırıcı ruh, korku ritüellerininin zihinlerine kazındığı ''pek severim nietzsche''yicilerin keşfedebileceği kadar yalın ve basit olsaydı bu popülerleşme dalgasından geriye bir karınca üflemesi şiddetinde bir yel kalırdı.

aynı durum kafka içinde geçerlidir.

(bkz: güzel okurum ben nietzscheyi)

delinin biri. ama çok akıllı.

varoluşun ayırdına az buçuk yanaşabilmişin hissiyatına muvazi bi hisle, mevcudiyetinin mansızlığının -ki temel unsur yaşamın manasızlığıdır varoluştaki ayırdamada- verdiği can sıkıntısıyla sefil ömrüne bi değer biçmiştir niçe. bu sefer mevcudiyetini, bi übermen e köprü vaziyeti gördürmekle aslında yine varlığına bi anlam, amaç kazandırmış oluyo; bilerek ya da bilmeyerek. ama cin fikirli niçe, böyle bi fikriyatla, içinde bulunduğu can sıkıntısını atmıştır üzerinden; gayet de bilerek.

(bkz: kadina mi gidiyorsun kirbacini unutma)

herkes ve hiç kimse için bir kitap yazabilen üstün kişiliktir.

en önemli eseri "böyle buyudu zerdüşt" olarak kabul edilir.
bugünkü kişisel gelişim akımlarının kullandığı pek çok kavramın fikir babasıdır..
bunlardan en bilineni "beni öldürmeyen herşey güçlendirir" aforizmasıdır.
henüz radyo bile icad edilmemişken "iletişim araçlarının gerçek iletişimin yerini alacağı bir yüzyıla giriyoruz" demiştir.
genellikle felsefi sohbetlerin vazgeçilmez referans kaynağı olmasına rağmen son birkaç yıldır adı fazla anılmaz olmuştur...

dördüncü nesil silik.

öldüğünde kendisine hesap sormaya gelen meleklere ' ben god is dead demedim, god is dad dedim ' dediği öne sürülen ünlü düşünür.*

(bkz: nietzsche ağladığında)

herkesin düşünüpte kimsenin söylemeye cesaret edemediklerini haykıran müthiş zeka sahibi.

üst insandır.. baş ağrıları sayesinde hayatla ilgili mükemmel tespitlere ulaşmıştır..

kara vicdan, *, * gibi olguları ahlakın soykütüğü üzerine adlı kitabında felsefi literatüre sokan alman filozof. (bkz: nietzsche ağladığında)

sığırımsı sözlük yazarı.