bugün

insanlara temel ihtiyaçları sorulduğunda çeşitli cevaplar alırsınız.
aç biri yemek der, öğrenci mezun olmak der, işçi zam der vs.
ancak tüm bu farklılıkların ötesine bakacak olursak herkes için ortak
olan herkesin yaşamak için bir hayatı olduğudur ve bu anlamda
hayatı sorgulamak evrensel olan tek manevi ihtiyaçtır. tüm insanlığı birbirine
bağlayan ortak noktadır felsefe. felsefesiz hayat yaşanmamış hayattır
çünkü gördüğümüz gibi hayat felsefe, felsefe de hayattır.*
felsefe; gerçek ve sonsuz mutluluk/idrak e açılan kapı olarak görülüyorsa doğru bir sav. düşünmek insanı yücelten şey elbette, özellikle tek derdi karıya kıza yavşamak, pahalı arabalara binmek, marka giyinmek vs. gibi püsürleri hayatlarının anlamı yapanları gördükçe, daha da değerlenir.
(bkz: tek başına felsefe gevezeliktir)
(bkz: esas mesele eyleme götüren felsefedir)
çünkü felsefe, temel sorulara hem de gündelik yaşamımızda hatta bilimde bile yapıldığı gibi, düşünmeden körü körüne inanmak yoluyla değil, tersine bu soruları şaşırtmaca şekline sokan şeyleri inceledikten ve bizim normal tasarımlarımızdaki karmakarışıklık ve bulanıklıkları anladıktan sonra karşılıklar bulmaya çalışmaktır.
''bir de, pek kafaları işlemeyip, beden işlerinde çalışan insanlar vardır. bunlar da beden güçlerinden faydalanmak istediklerinden, bu güçlerini ücret karşılığı satarlar, aldıkları paraya gündelik, kendilerine de gündelikci denir...tabii onların tuz zeytin, peynir gibi katıkları da olacak. soğanla, lahanayla köy yemekleri pişirecekler...bir yandan mersin yemişi ile palamudu küle gömecekler, bir yandan da azar azar içecekler...barış ve sağlık içinde böyle tabii bir yaşayıştan sonra, ihtiyarlayıp ölecekler: ölünce de aynı yaşayışı çocukları sürdürüp gidecek''

sokrates
varoluşçuluğun önde gelen isimlerinden karl jaspers' in deyimiyle, ' felsefe yolda olmaktır '. bundan anlaşılacağı üzere felsefesiz hayat, için işine düşüncelerin ve ruhun girdiği hayattır. düşünce ve ruhun aşk yaşamadığı hayat da yaşanmamış hayattır.
edit: bu entry aylar önce yazılmıştı. karl jaspers' in ' felsefe yolda olmaktır ' sözüyle, felsefenin hayatın iliklerine işlemiş bir ruh olduğunu belirtmeye çalışmıştım. ne hikmetse silinmiş, gerçekten bu konuda çok üzgünüm.
felsefesiz yaşanan hayat belli gereksinimler dışında hayatta karşılaşılabilecek sorunlara olaylara inançlara tapki vermeden, merak denen olgulyo tamamen dışlamış, rutın, klişe, standart, monoton bir hayattır.. çeşitliliğin olmadığı toplumun sürü psiklojisiyle hareket ettiği hayattır.
(bkz: hayatı sorgulamadan yaşamak)
felsefeyi, herkesin içine taş atıp bulandırdığı bir havuz olarak görenlerin, puslu bakacağı gerçek.