bugün

Yazar burada ne kadar fakir olduğunu anlatmış.
(bkz: mutluluğa yüklenen anlamların artık bokunun çıkması)
(bkz: mutluluk neydi sahiden)
Mutluluk ne fakirlikte ne zenginlikte. Mutluluk doyum duygusuna sahip olmakta.
Baş parmağımı işaret ve orta parmağımın arasına soktum.

Hani olm benim fahişelerim? Sikerim böyle mutluluğu!!
Fakirler icin teselli cumlesidir. Zengin degilim ve mutsuzum? Neden? Cunku fakir sayilirim ve mutlu degilim.
Emevi fıkıhçılarını teyid eden tasavvufçu sıçmığıdır.

Senin dinden çıkardığın adalet önce insanlara hakkını versin, sonra fakir kalmaktan mutlu olacağına inananlar miskin yaşasın. Bir tercihtir.

Ama sırtını zengine, güçlüye dayayarak; insanlara fakirliği, yoksulluğu sevdirmeye çalışan alim kılığındaki ruhsuz şeytanlar yok mu!

dini kurtarmak için bunların hepsini kazığa oturtmak şart! Üstelik fakirlerin kazıklarına!
öyleyse siz bu sefil halinizle mutluluğa devam. *