fakirlerin dostlugunu satin almak istiyorum

içimde bir şeyler eksik. hani yüzü boyalı herifin teki yanıma gelip de "let's put a smile on that face. why so serious ?" dese gıkımı çıkarmam. işte o derece tepkisizim. etrafımda kafasının üzerinde dönen varoş rapçileri cirit atıyor, hemen karşıdaki bankta oturmuş birbirlerine simit yediren gariban bir çift gözüme takılıyor. bana karşı bir komplo sanki bütün bu komedya , bütün bu sergilenenler. oh tanrım bu trajedi beni bitirecek!

ramazan da yaklaşıyor. fakirleri anlamak için de bir bakıma bu aç kalmalar. insanların iyice kaynaştığını görüyorum bu aralar, sanki berlin duvarı'nın diğer tarafında bir tek ben kalmış gibiyim. unutulmaya yüz tutmuş anılar, tutmadığım sözler, melodramlar, 70'li yılların türk filmlerindeki mutlu sonlar... acı çekmeme neden olacak bütün figürler bana nispet yaparcasına saklandıkları yerden çıkıp beynime bir bir saplanıyor.

öylesine imrenilecek bir yapı ki tac mahal'e bakar gibiyim onları izlerken yukarılardan. aralarına karışmak istiyorum ama olmuyor. son bir çırpınış, çaresizliğimi ele veren bir hamle ile dostluklarını istiyorum onlardan. belki de tek sahip oldukları şey bu, vermiyorlar. paha bile biçilemeyeceğini söyleyip , stephen king romanları evlerine benzemeye başlayan evimde beni yalnızlığımla baş başa bırakıyorlar. istedikleri parayı veririm satın almak için dostluklarını. sanki sahip olamıyorum diye gittikçe daha kıymetli geliyor bu bana. saplantıya dönüştü belki de bilmiyorum...

şu an içinde bulunduğum duruma kimse inanmıyor. varoştan gelen mick jagger'ın da bir gün amerikalı popçulardan meşhur olacağını söyleseler kimse inanmazdı.
şimdi en hüzünlü blues(evet halet-i ruhiye gereği ona yöneldim) melodisinin bile bu duygusallığıma çare bulamayacağı gerçeği ne kadar acı! dostluğun para ile satın alınamayacağı gerçeği suratıma bir tokat gibi çarparken beş yıldızlı otellerde açık büfe iftar yapacak kadar düşmenin acısı tokadın şiddetini ikiye katlıyor. zor günler ama insan bu her şeye alışıyor...

herşey para demek değildir. *

ilk cikma teklifi gibidir.

(bkz: ilk cikma teklifi)