bugün

1982 tarihli genco erkal'ın başrolde olduğu bir zeki ökten filmi. antalya film festivalinde en iyi film, en iyi yönetmen, en iyi senaryo ve en iyi erkek oyuncu ödüllerini almış başarılı yapıt.
turkiye'nin ekonomide turgut ozalli yillara gecisini ciddi bicimde irdeleyen, sistemi yerden yere vuran ve millete kene gibi yapisan bankerligi tum yonleriyle anlatan harika bir film. iste asil sanat filmi boyle olur.

film boyunca, umutlarini bankerlere baglamis insanlara buyuk bir empatiyle yaklasiyorsunuz. aslinda onlar yabanci degil, hepimizin akrabasi ve arkadaslari.

filmin iki sahnesi ozellikle onemliydi. birincisi, bankerin kacma iddialarina karsi tum bankerzedeleri kendi odasina cagirip masa ustune dizdigi paralarla show yapip "biz kacmayiz. iste paralariniz masanin ustunde. lutfen isteyen alsin" demesi ve bunun karsiliginda bankerzedeler tarafindan coskuyla alkislanmasi. (1982'den beri guzel ulkemde hic birsey degismemis.)

ikincisi ise, bankerzedelerin ileriki asamalarda derneklesme cabasi icin yaptiklari bulusma. grup lideri "arkadaslar, paralarimizi carptirdigimizda bu sokaklari inletiyorduk, adim atacak yer yoktu. aradan az zaman gecti. simdi derneklesmek icin adam bulamiyoruz" diyor. bu ulkede orgutsel bilinc ve hak arama yetisinin hicbir zaman gelisemeyeceginin en guzel orneklerinden birisiydi bu sahne.

genco erkal ve asuman arsan'in kari koca rolu cok iyi oturmus. film icerisinde yusuf elver ve ali demirelgibi, ileride olacak o kadar ekibinde yer alacak usta oyuncular da var. gozum bir ara tekin siper'i ve fatma murat'i da aradi. bulent kayabas da bir ara gorunuyor tum karizmasiyla.