Süryanicede "üzüm, üzüm ayı" anlamlarına gelen Aylül kelimesinden gelmektedir. Sonbaharın, soğukların, okulların ve bir çok şeyin başlangıcı olmakla birlikte ayrılık ve hüznün takvimde yer bulmuş halidir.

"Ve ben bütün yapraklarımı döküyorken şimdi,
Eylül diyorsun, tam da orada başlıyor ayrılık."
Ahmet telli
Rahibe bakire ancak arka kapıda siktiren kızlarımızın burcunun olduğu ay kalp emojisi.
En özlenen aydır kanımca.

Kendisine bolca şarkı yazılan şanslı ay.
Ne de olsa eylül'de bi bahar.Yazın bunaltıcı etkisinden imdadına yetişir gibi, kurtarıcı özelliğide var.
Bide insanın dünyaya gözlerini açtığı ay olunca dahada sevesi geliyor.

Hoşgeldin sen eylül.
Herkes hoşgeldin bahar en sevdiğim ay gibi şeyler yazıyorlar ancak birde bana sorun bakalım gerçekten buralar sonbahar mı ekime kadar sıcaklarla boğuşacaz kurtuluşu yok gibi.
Doğduğum ay. Serin havaların gelişini müjdelemesi ayrıca güzel.
görsel
Alpay a ait bir şarkı.

Tatil geldiği zaman
Ağlarım ben inan
Gidiyorsun işte
Arkana bakmadan
Nasıl geçer bu yaz
Ne olur bana yaz
Sen sen sen
Sen bir ömre bedel
Yok yok yok
Gitme gitme gel
Eylülde gel

Okul yolu sensiz
Ölüm kadar sessiz
Geçtim o yoldan dün


içim doldu hüzün
Yapraklar solarken
Adını anarken
Bekletme ne olur
Gelmek zamanı gel
Yok yok yok
Gitme gitme gel
Eylülde gel

Buyrun Şuradan dinleyebilirsiniz: https://youtu.be/reIy0QRtH48
Bizim adana’da nemli bir Yaz ayının parçası olduğu için biz sizin gibi duygusal cümleler kuramıyoruz.
kahve kupamı aldım ve hırkamın kollarını avuç içlerime kadar çektim.
hırka mevsimini başlatan güzide ayımızdır. sarıdan turuncuya renk şöleninin resmidir. sıcak kahvelere, çaylara geri dönüşü başlatandır. çok sevilir.
Biricik ve çok özlediğim kedimin adı... 4 aydır göremiyorum minnoşumu.
En sevdiğim aydır kendileri hiç öyle güzün başlangıcı değildir dedikleri gibi yalandır efendim onlar palavradır hepsi gökyüzünün mavisi ayrı ağaçların yaprakları ayrı rüzgarları yağmurları her bir şeyi başka güzeldir her karışda huzurdur Eylül illa da güz denecekse eğer en güzel güzdür Eylül.
mis gibi ay hayvan gibi iyi ay.
beni üzen bir ay. Çünkü okullar başlıyor. Çünkü ben atanamayan bir öğretmenim... kahretsin. Ben de seminere gidip çay içip sohbet etmek istiyorum.
misafirlerin artık evimizi ve hayatımızı sikmekten vazgeçeceği aydır. hoşgeldi, sefa geldi.
dönem başlangıcıdır.
eylülde geldim.
Çağıran bir şeyler var hep,
Beni uzak şehirlerde...

(bkz: hareket vakti)
hergecengun yapraklarin bir bir eksildigini gordugumuz ay yazin bitisinin simgesi.
kıştan ilkbahara, yazdan da sonbahara geçişleri severim. hava hafif serin, bilmediğin bir anda yağmurlu ama hayattan soğutmayacak derecede güzel olduğu vakit, yürümeyi de severim. şimdi buradan çıkıp; etiler, hisarüstü oradan da sahile inip uzunca yürümek isterdim. tabii hava şartları bahsettiğim gibi olsaydı. tüm bunlar birleşince de aklıma şu şiir geliyor.

“seni görünce dünyayı dolaşıyor insan sanki
hani Etiler'den Hisar'a insek bile
bir küçük yaşındasın, boyanmış taranmışsın
çok yaşında her zamanki çocuksun gene
ben seni uzun bir yolda yürürken görmedim ki hiç.”
Adaşlarımın kalitesini düşürdüğünü düşünüyorum, canım ismim.
sen kimsin ya?!
Başakları üzmemeniz gereken ay.
-Doğduğum ay.
Sicak havalar cekilirken o guzelim Toprak kokusunun gelişi...
Ben Eylül kadınıyım
Bir kez doğmak yetmez Eylüle,
Ben her Eylül yeniden doğarım.
hayatımın da eylülüne girdiğim bu dönemde, rehavetten ve uzun boşvermişlikten sıyrılan ağustos böceği misali hazırım yeni kararlara, yeni hikayelere, yeni başlangıçlara.