evrende çük kadar değerimizin olmaması

evrenin hic bir seye deger vermeminden kaynklanir. Evrendeki duzen, ki su ana kadar biz fizik dedigimiz modelle bu duzeni anlamaya yaklastigimiza inaniyoruz, ne yapmasi gerekiyorsa onu yapar... Bizler de bu duzenin, birbiri ardina gelen olaylarin bir sonucuyuz...

Hala bilincimiz oldugu yanilgisi icerisinde bazi insanlar. görsel resimdeki ucgeni goruyor musunuz? aslinda oucgen yok! NE kadar ben size o ucgenin orada olmadigini soylesem de siz onu gormeye devam edeceksiniz. Kapatamzsiniz bu mekanizmalari. daha bunun gibi binlerce kapatamyacaginiz, insani insan yapan mekanizmaya ornek verebilirim...

Insan dediginiz sey de davranmasi gibi davranan bir makineden farkli degildir. Sadece elektriksel sinyaller yollayan bir makinedir beyniniz, ve bilinciniz zannetiginiz sey...

Her neyse, her sey evrendeki duzen icerisinde * davranmasi gerektigi gibi davranir. Deger diye iddia ettigimiz olgu bizim yarattigimiz sanal bir dusuncedir. Kisaca insanlar kimsenin sikinde degildir, ve tek var olma amacimiz genetik materyalimizi 2. nesile aktarmak ve onlarin guvencesini saglamaktir...

çükü uğruna yapmadığı iş kalmayan insanların olduğu bir yerde çük zaten değerlidir. biz toz kadar değersiziz.

(bkz: absürdizm)

absürdizmin temel çıkış noktasıdır. düşündükçe daha anlamsız gelir. intihara meyil ettirir. ama gerçekten böyle midir? kim bilir.

albert camus için böyledir ama.