bugün

Anasının evinde evin oğluyum naraları atanların yaşadığı hak edilen problemdir.
Öğrenci evlerinde yemek pişer ancak ev arkadaşınızla mümkün olduğunuzca aynı mutfak kültürüne sahip olmayı seçin eğer bunu düşünmezseniz haliyle o tabaklar bitmez. Örneğin izmirli bir arkadaşın yaptığı börülceyi adanalı yemez .
ilk önce evden hazırlanıp getirilen melemen kavanozları afiyetle yenip bitirilir. sonra a101 bim gibi marketler keşfedilir. artık evde hergün pizza, dondurulmuş börek,dondurulmuş patates, dışarıdan söylenen döner,ciğer gibi şeyler yenir. eğer evde mideli bir arkadaş varsa arada sıcak yemek yeme ihtimali vardır.
8 senedir yaşadığım bir problemdir. Dayanamayıp dışarıdan ev yemeği söylüyorum, onuda sevemiyorum.
Nedeni bence sosyal bir sebep. Kişiden kişiye değişen demek daha doğru olur burada. Kimisi annesinin yemeğini sever, ona alışmıştır. Kimisi ev yemeğini sevmez, dışarıdan hafif atıştırmalıkları sever yada dışarıda Ahmet abi' nin leziz köftesini sever. Tamamen sosyokültürel bir şeydir.
Yemek yapmayan erkek tembellikten yapmıyodur. Bak elimde malzeme olduktan sonra benim şuan yapamayacağım yemek yok. Övünmek gibi olmasın lezzetli de yaparım. Yemek yapmak zor birşey değil abartmayın bu kadar. Bütün yemeklerin yapılışı aynı zaten. Yağ koy, salça koy, ne pişiriceksen onu koy, su ekle, tuz biber bitti gitti. Kendini idare edicek kadarını öğren yeter. Kimse sana gurme yemekleri yap demiyor.
malın teki çıkmış yemek yapamayan ya da yapamayanlara hayvan oğlu hayvan demiş. öğrencilikte zaman zaman yaşanan problemdir ama asıl problem sulu yemektir.