bugün

hayatta insana herzaman arkadaşları kazık atar, insan bu kazıklarla büyür beyni şekillenir, başka arkadaşlar bulur.
o başka arkadaşlarınında kazığını yedikten sonra acaba iyi insanlar varmıdır diye düşünür insan, belki vardır düşüncesiyle yaşar, yaşlanır. hayatta tek hatırlanan iyi dostlar hiç olmamış dostluklardır.
hayatta en iyi arkadaşların henüz tanımadığın kişilerdir.
en iyi arkadaşlara sahip olduğunu sanıp canı yanan kişi önermesidir. genelleme yanlıştır.