bugün

jorge luis borges öykü kitabı, türkçesi ile kum kitabı. başıma bir şey gelmeyecekse, öykülerin çoğunu beğenmedim. altını çizebildiğim birkaç satır var sadece.

yorgun bir adamın düşülkesi'nden:

"insan türünü çoğaltmak doğru olmaz. kimileri insanı, tanrının evrenin bilincine varmayı sağlayan bir organı olduğunu düşünürler, fakat hiç kimse böyle bir tanrının var olduğunu kesin olarak bilmiyor. şimdi sanırım, yeryüzündeki bütün insanların tek tek ya da aynı anda intihar etmesinin iyi ve kötü yanları tartışılıyor."
"önemli olan okumak değil, yeniden okumaktır."

"alıntılardan başka ne kaldı elimizde, dil bir alıntılar dizgesidir."
borges in son öykü kitabı. gözleri neredeyse tamamen kör iken sekreteri aracılığı ile yazılmıştır. bana göre kitabın içindeki en güzel hikaye öteki adlı olanıdır.
borges reyis in son kitabı. kitabın en iyi öyküsü hemen başında yer alan öteki adlı olanı. kitabın arkasında kırmızı puntolarla şu yazar; ''kitabının adının kum kitabı olduğunu söyledi bana, çünkü kitabın da kumun da ne başı var ne sonu.''