bugün

Emeklilik hayalim.
Ege bir de bir köylüğüm.
Akdenizde yaşıyorum fakat Buram buram zeytin kokuları, arnavut kaldırımları, taş duvarlar üzerindeki rengarenk çiçekler akla gelince insanın ayakları kafasına değe değe koşası geliyor, ege bir başka.
sıkıcı. bak sen şehirli bebesine bak 2 gün kankişlerinle görüşemeyince, kafe-bar-avm göremeyince, feyssiz-vatsapsız kalınca nereye kaçacaksın bakalım? hayır insanlar ölmeyi bayılmakla karışıtırıyorlar ona yanıyorum yoksa güzel şeyler tabi insan ister arada kafa dinlemeyi. tekrar ediyorum: arada kafa dinlemeyi!
Pencere önünde çiçek desenli ahşap bir divana kurulup, Yüzüne çarpan rüzgarla yeniden doğmuş gibi hissedebileceğin kaçınılmaz bir gerçektir.