bugün

- bak murat'a, aslanlar gibi bulmuş işini. takım elbiseyi de çakmiş ki, milletvekili gibi. sen hala...
bu ebeveynler komsulara da deli gibi kendi çocuklarini överler.
ebevenylerin kendi çocuklarını hep başkalarıyla karşılaştırmasının bir örneğidir. komşu çocuğu övülür ki kendi çocuğu hırs yapsın onu geçsin. yoksa amaç çocuğun başarılı olması ve akabinde ebeveynin komşuya benim çocuğum şöyle şöyle diye hava atmasıdır.
ebeveyn bunu bilinçli yapmaz. övdükleri çocuğun ebeveyninin kendi çocuklarını aynı şekilde övüp örnek gösterdiklerini bilmezler. bir nevi al gülüm ver gülümdür. fakat çocuk için içten içe gizli bir rekabet oluşmasına neden olduklarını bilmezler. (aslında tatlı rekabet olsun, çocuğumuz başarılı olsun diye yapılan övmedir.)

bir gün mahalle maçında olaylar patlak verir zaten. komşu çocuğu pas vermemiştir, sen müsait pozisyondayken şutu o çekmiştir, üstelik gol de olmamıştır. komşu çocuğunun senin ebeveynin tarafından övülen her sıçtığı bokun hırsıyla komşu çocuğuna yaradana sığınarak öyle bir geçirirsin ki olay olur. "çocuktur bunlar, olur öyle şeyler" tarzı konuşmalarla iş tatlıya bağlanır. ebeveyn olayı futbol kavgası olarak bilir, işi detaylı araştırmaz ya da düşünmezler. bu sebeple aynı hata devam eder "komşunun oğlu şu ana kadar hiç kimseyle kavga etmedi. efendi, terbiyeli. bir de kendine bak. böyle efendi saygılı çocuğu nasıl vurursun" tarzı azar işitirsin.

halbuki komşunun çocuğu ne kavgalar etmiştir. bilirsin bunları ama söyleyemezsin. inanmayacaklardır, hatta dinlemeyeceklerdir. her zaman komşu çocuğu haklıdır ne de olsa!!
akabinde çocuğun komşu çocuğuna içten içe bir nefret beslemesine neden olan olaydır. halbuki komşunun çocuğu da onun gibidir.
çocuğu psikopat, ebeveyni şizofren eden durumdur. her tanıdığın, ahbabın çocuğunu ebeveynler melek, çocuklar hedef olarak görmeye başlar.
(bkz: ebeveynlerin komşu çocuğunu dövme merakı)