insanlar konuşa konuşa, hayvanlar koklaşa koklaşa anlaşır tabiridir.

Hayvanlar kısmı doğru olabilir belki ama büyük bir küstahlıkla söyleyebilirim ki; insanlar konuşa konuşa asla anlaşamazlar. Anlaştıklarına ikna ederler kendilerini ki bu da bir meziyet, lafımız yok. Çok sevdiğim bir şair bey diyor hem; her insan bir uyumsuzluktur, ölü olmadıkça diye. Öncesinde de bunun bir kuruntu olduğunu söylüyor. Ama ben böyle haklı kuruntu görmedim. Bir şeyler kendiliğinden çözülmüyorsa konuşarak bunu asla çözemezsin. Asla. Kimse beni, buna inandıramaz. Varsa aksini düşünen buyursun. Teşekkürler.

Edit: bu bir tabir mi bilemedim ama tdk’ya göre tabir: Deyiş, anlatım, ifade demekmiş. Sanırım evet tabir oluyor. Kafam karışık.