bugün

cazip gelen yasaklar, saçma gelen sıradan basitlikler olabilirdi.
korku ve endişe ile söylenmiş bir varsayım.
her şey insanın kişisel ahlakına kalırdı. en çokta tanrıdan korkanlar azıtırdı, korkunun en güçlü uyarıcı olması sebebiyle tabi. kritik kararları yüreğiyle verirlerdi insanlar, yapmazsam günah, yaparsam sevap mantığıyla değil. tanrının var olması şarttır, gereklidir. dünya düzenini tanrı sağlıyor. ya bunun sağlanması için insanlar tanrıyı yarattı, ya da bi bardak suyun bile kendi kendine doldurulup yanımaza gelemeyeceğini bildiğimiz halde mallık yapıyoruz. tanrı olmasaydı büyük çoğunluk ortalığı siker atardı, tanrı denilen varlık üzerinden dünyanın çivisi çıkabiliyor sadece, olmasaydı ya da inandırılmasaydık dünya amı götü dağıtırdı. insan inanmak ister, tanrı olmasaydı kendi iç dünyasında yarattığı üstün varlığa inanırdı. ona da tanrı derdi..

bazı şeylerin var olup olmadığına öldükten sonra öğrenicez. ölüpte dirilmeyen hiç kimse bu konular hakkında kesin şeyler söyleyip ahkam kesemez. tek bildiğim ve inanmak istediğim tanrının olması gerekliliği. dünyanın en büyük yalanıyla ölmek istemiyorum... inanmayan biri bile tanrının olmasını umut eder aslında.. çünkü yaşama isteği sonsuzdur, ucunda acı bile olsa tamamen yok olmayı istemez kimse. bence 'diyelim ki tanrı yok' demeyelim. tanrı olmalı, olmak zorunda..
din kurallarının olmaması, ahlaki normların olmaması gibi sonuçlar doğururdu, evet insanlar daha özgür davranırlardı bu kesin ancak; ahlaki açıdan müthiş bir çöküntü yaratacağına kesin gözü ile bakılır bu duruma.

insanlar kendi ahlaki değerlerini kendileri yaratırlardı, din kurallarına bağlı olmaksızın, hani ensest ilişki bile yaşayabilirdi belki insanlar, düşünün bir kere, gerçi islamiyetten önce ensest ilişki yaşanmıyordu ama dediğim gibi belki yaşanabilirdi şu an da bile sapıkça düşünen insanların olduğunu düşünürsek.

özgürlük açısından bakarsak olaya insanların sınırsız özgürlük yaşayacakları kesindir, yasalar dışına çıkmadan tabiki. şu an bir zina kavramı din kavramı olduğu için vardır, bu olmayabilirdi mesela, ha ama insanların cinsel özgürlüklerine dinen neden bir kısıtlama getirildiği tartışılır. evli iki insanın birbirlerini aldatıp başkaları ile birlikte olmaları bana zina gibi gelirken, bekar iki insanın bir birliktelik yaşaması bana zina gibi gelmiyor nedeni de belirli bir bağlayıcıları ve sorumluluklarının olmaması durumu.

kısaca insanların sadece yasalarla belirli normlar oluşturup ona göre tavır almalarına neden olurdu, onun dışında din olmadığı için zaten dine bağlı ahlak kuralları da olamayacağı için insanlar kendi bireysel ahlaklarını kendileri oluştururlardı, çünkü toplumun bazı şeylere kötü gözle bakmaları dini açıdan yasak şekilde değerlendirilmesinden kaynaklanmaktadır.
(bkz: bi sikt r git)
(bkz: ama ya varsa)
zeus var .
hasiktir.
''yoksa bile bir dine mensup olmak kötü bir şey mi?'' sorusunu aklıma getiren sözdür. abdest almak, namaz kılmak, dua etmek insana dini boyutu bir yana insana manevi güç verir, çalışkanlaştırır. eklemek isterim ; (bkz: ya tanrı varsa)
diyelim ki tanrı yok der sartre,yine de insan voroluşunu gerçekleştirme kaygısından ve başka insanlara karşı sorumluluk duygusundan kaçamaz.
tanrı olmasa bunu herkez birbirinden saklayıp safa yatardı.
yine, 40lı yaşlarına gelmiş bir arap mağaralara gitmeye başlar, sonunda eve gökten mağaraya inen kitapla gelir, islam doğar, bedir, uhud, hendek başta olmak üzere günümüze kadar bir çok savaş ve ölüm gerçekleşir, başbakan davosa rest çeker amerika 1969'da aya apollo'yu gönderir ve ben bu yazıyı yazardım, hiç bir şey değişmezdi çünkü yok.
bir ateistin kuracağı cümlenin başı değildir.
biz her ihtimale karşı demeyelim. delilesi cümledir. sıcak saçmalatıyor diye düşündüren önermedir ayrıca.
en sevdiğim ifadelerden biri.
diyelim ki tanrı yok allah var (devamı gelmeyen cümle örneği).
O zaman bu başlık var.
O zaman biz coktan tarihe karismis olurduk bence.
zeus duyarsa siker, demedi deme.