bugün

"tabii din üzerine diyaloglar" anlamına gelen bir david hume eseri. kitapta, kurgusal karakterlerden oluşan bir üçlü (cleanthes, demea ve philo), tanrının varlığı ile ilgili çeşitli argümanları tartışır. içlerinden dini olarak en ortodoksu olan demea, özü itibarıyla dünyanın varoluşunun, ancak ve ancak nedeni olarak mutlaka var olan bir ilahi güçle açıklanabileceğini söyleyen kozmolojik argümanı savunur. hume'ün kendisini temsil etmeye en yatkın karakter olan, şüpheci philo, buna ilginç bir akıl yürütmeyle yanıt verir.

philo, dünyanın varlığı için, tanrıya benzer bir neden gerekiyormuş gibi görünse de, bunun bizim entelektüel körlüğümüzden kaynaklanabileceğini düşünür. ardından şu ,ilginç örüntüyü ortaya koyar. 9'un katlarından birini alıp basamaklarını topladığınızda tekrar 9 bulursunuz. matematiksel olarak naif olanlara, bu bir şans meselesi olarak görünebilir. ancak becerikli bir matematikçiye, hemen bir zorunluluk meselesi olarak görünecektir. philo, daha sonra "insanın cebiri bu zorluğu çözecek bir anahtar icat edememiş olsa da, evrenin bütün ekonomisinin benzer bir zorunlulukla yönetiliyor olması doğal değil midir?" diye sorar.