cocukken bakkaldan cikolata sakiz calma huyu

komsu bahcesinden meyve asirmak gibi bir alışkanlığa sahip çocukların sıklıkla yaptığı masumane hırsızlık eylemi. şekerlerin, çikolata ve sakızların kışkırtıcı özelliği bu sevimli hırsızlığın en büyük sebeptir. hemen hemen her bireyin çocukken gerçekleştirdiği eylemdir.
ne demiş bir çin atasözü:
(bkz: hayatinda hicbir sey calmamis insan yoktur)

önce kardeşle bakkala girilir, yarım kilo beyaz peynir diyerek evin bir ihtiyacı sipariş edilir ve o esnada turbo sakızlardan bir deste götürülür.

montaigne'e göre tehlikeli bir eylemdir. kendisi olaya "iğne çalan, neden altın çalmasın?" mantığıyla yaklaşır. (bkz: alışkanlık)

hırsızlık değil kötü eğitilmişliktir.

çocukken tüm sınıfca yaptığımız eylemdir. tenefüslerde okulun çeşitli duvarlarından atlayıp karşı bakkala sızdıktan sonra aldığımız 5 adet stadyum 94 kartını elimizde sıkıştırarak 3 adet aldık deyip parayı verirdik, aynı anda içeriyi dolduran onlarca çocuğun elindekileri sayamayacak durumda olan bakkal amca da her seferinde yerdi bu çocuksu dolandırıcılığı. okula döndüğümüzde de haram olur diye içinden çıkan sakızı çiğnemeden atar, kartlarıyla birbirimizi üterdik.