cep telefonu olmadan önceki buluşmalar

Güneş doğduktan 1 saat sonra seni eski itfaiye binasının ilerisindeki parkta bekliyor olacağım..
Tarzında cümlelere ev sahipliği yapan bir dönemin evresidir.

Çok da eski bir tarihte değildi. Ben liseye kadar okula cep telefonum olmadan gitmiştim. 2004te ilk defa cep telefonu kullanmaya başladım. Bir teknolojik icat olmayınca onun yokluğu da aranmıyor.

O değil de bize hep başkalarının mektupları gelirdi. Aşk mektupları... oturup okurduk çocuk aklıyla. Ne müthiş yıllarmış . Bazen rüzgar getirirdi bir mektubu bahçemize; O zarflarda yazan isimler de yoktu mahallemizde. Belki gerçek isimlerini yazmıyorlardı kim bilir?

Şu anki kafayla düşünüldüğü kadar zor olmayan buluşmalardır. Şu gün şu saatte şurda ol denilmesi yeterli buluşma için. O kadar da zor bişey değil. Ha birinin işi falan çıkar da gelemezse 1 saat bekler gidersin en fazla o olur. Sonra ev telefonuyla hesabı sorulur zor bişey değil.