bugün

yiyecek bir şey olmamasının sonucu olabilir.
(bkz: açlık)
kilo vermek isteyen bünyenin dolaba yaklaştıkça tehlikenin farkına varması ve hatasından dönmesi eylemidir.
dolapta atıştıracak birşey olmadığındandır. Her zaman patlıcanlar, kabaklar, yumurtalıkta ise limonlar vardır.
evde yalnız ve aşırı derecede canı sıkılan birinin yaptığı eylemdir. halbuki iştahı da yoktur ama meşgale çıksın diye mutfakla odası arasında mekik dokur.
can sıkıntısından insan refleks olarak mutfağa saldırır. saldırıyı püskürtme işi ise buzdolabına verilir. o sizi oyalar oyalar ve sonunda niye geldiğinizi unutur ve geri gidersiniz. cengizhan'da bu taktiği kullanmıştır.
(bkz: fakirlik) ya da öğrenci evinin kaçınılmaz durumu olarak açıklanabilir.
yaz günü temmuzda, serinlemek amaçlı yapılır bazen.
dolapta bir şey olmadığına delalet eder.
aradığını bulamamaktır.
yemeğe değer bi şeyin bulunamaması halide tekrar kapatılır. ve sonra tekrar açılıp sanki içindekileri bilmiyormussun edasıyla tekrar bakılır. bu bir kısır döngüdür.
bu yaz sıcaklarında yapılacak başka bir eylem olmadığı için genellikle can sıkıntısından ortaya çıkan durumdur.
bekar evlerinde sıklıkla başa gelen hadisedir.
dolapta sadece dondurma kutusunun içindeki biber salçasını gören masum gencin çaresizce yaptığı harekettir.
öğrenci evinde acı veren olay. her baktığınızda tamamiyle bos görmek...
her sabah yaptığım anlam veremediğim eylem.
özellikle geceleri meydana gelir en çok da yaz geceleri. bazen sadece serinlemek için bile yapılır.
can sıkıntısından yapacak/yiyecek birşeyler aramaktır. geceleri sıklıkla yaparım bunu.
açlıktan beyni bulanan, gözleri kararan bendenizin belki gözden kaçırdığım herhangi bir besin vardır kafasıyla gerçekleştirdiği eylem.