bugün

üniversiteye geldiğimde isyan etmiştim. aradan 4 sene geçti. şimdi de buraya alıştım ankara korkutuyor. alışkanlık konusunda kezbansıyım sanırım.
bursa' dan geldiğini duyunca insanlar " ooo yeşil bursa oralar bırakılıp da bu gri taş yığınına gelinirmi" der. ama bilmedikleri birşey var bursa' nın içi ankara kadar yeşil ve düzenli değildir. denizide olmasa çok resmide olsa burada bi yaşam düzeni vardır ama bursa' da bunu bulamazsınız. herşey iç içe geçmiştir.
yinede ankara' ya gelince bursa' yı bursa'ya gelince ankara' yı özlemek benim kaderim galiba insan her istediğine istediği yer ve zamanlarda sahip olamıyor buda bunun gibi birşey olsa gerek.
bursa'ya gelince ankara özlenir...çünkü;
ankaradaki düzen, sakinlik burda yoktur,
ankara cumartesi günleri, bu kadar kalabalık olmaz ve en azından yürüyecek yer bulunur,
ankara it kopuk, sadece belli yerlerdedir,
ankarada ortalama herkes aynı yaşam standartlarına sahiptir(çoğunluk) yani insanlar hergün etrafına bakıp isyan etmez,
kültürel etkinlik hat safhadadır,çarşı 100 metreden ibaret değildir,bir çok merkez vardır...tabii bursa'nın tarihi dokusu ayrı...
kısacası ankara özlenir, deniz ve su olmasada...
(bkz: al birini vur ötekine)
(bkz: şaka olsa gerek)*
bana göre özlemekten çok, "aramak"la daha iyi anlatılabilecek bir duygu.
Düzen, kaliteli hizmet,kültür yaygınlığı gibi beklentileriniz varsa özlersiniz. *
denizi olmasa da, insanları hep aynı tipte olsa da, binalarının tümü gri ve tonlarında olsa da, takılacak birkaç semti olsa da, her tarafında pastahaneler olsa da, kızılay-esat arasındaki kısacık mesafe için bile otobüse binilse de, tek avuntusu parkları ve bahçeleri olsa da bu kentten 2 gün ayrı kalınca bu kent özlenir; çünkü ankara kendisini açıklanamayacak bir şekilde sevdirir ve kendisine bağlar.
hissedemeyceğim bi olay.
ne bursaya gitmişliğim var nede ankarayı özlemişliğim.
Yahya Kemal Bayatlı için rivayet edilir ki;
"Üstat, Ankara'nın en çok nesini seviyorsunuz ?" diye sorulduğunda,
"istanbul'a dönüşünü" diyerek cevaplandırmış.
Bursa için uyarlanmasında sakınca görmediğim özlemdir.**

scar face angaralı için rivayet edilir ki;
"üstat, bursa'nın en çok nesini seviyorsunuz ?" diye sorulduğunda,
"ankara'ya dönüşünü" diyerek entry editlemiş.

(bkz: ankaragücüme gidiyor böyle yaşamak)
ankara'nın düzenine alışmış, fakat bunu bursa'ya gelinceye kadar anlayamamış olan yazarın yaklaşık 5 senedir bursa'da hissettiği dramatik durum.