biz o kadar fakirdik ki bir tuvalete 3 kişi sıçar sifonu öyle çekerdik fazla su gitmesin diye. bokumuz da fazla olmazdı fakirdik çünkü bir sifondan giderdi hepsi.
biz o kadar fakirdik ki biramızın yanına rafıls alamazdık da kuru kuru içerdik. pe hey..
biz o kadar fakirdik ki tuvalette çıkarabileceğimiz birşey girmezdi boğazımıza.
uzun entry görünce "biz o kadar fakirdik ki okuyamadım kardeş" demek.
-"vejeteryan olduğumuzu sanardım, meğer fakirmişiz."
ben bu hale bu kadar zor şartlardan geldim demek isteyen kişi söylemidir.cümle akabinde eksik olan şeylerinden örnekler verir.
ibretliktir. biz o kadar fakirdik ki pantolonun paçalarını kestirmez çorap olarak kullanırdık.
Birde dallamanın teki tam en acı anında fırlayıp "bizde havyarı avuçlayarak yerdik" der işte o zaman film kopuyor arkadaş.
biz o kadar fakirdik ki yazin klimayi 30, kisin 18 derecede calistirirdik.
biz o kadar fakirdik ki 4-5 yaşlarındayken bir zeytini iki lokmada yerdik.
üzüldüm şimdi, duygulandım azcık. gidip zeytin yiyeyim biraz.
daha da fakirleri vardır, lakin herkes bilmez bunu. (bkz: #16510389)
biz o kadar fakirdik ki annemi hastaneye yatıramadığımız için beni godoman teyzem doğurmuş.
hafta sonları yapılan ve haftada bir kez yapılan patates kızartmasını zenginlik belirtisi zannederdik. şimdi her gün kızartsak da aynı tadı vermiyor. bir de annem domateslerle sos yapardı üstüne, tat ketçap vermiyor o tadı şimdi. pehey.
Biz o kadar fakirdik ki erkek cocugu olmasam kucukken oynayacak hic bi oyuncagim yoktu. *
biz o kadar fakirdik ki virajı bile alamadık.
(bkz: biz o kadar fakirdik ki)
(bkz: aramaya inanmak)
nereden geldiğinin, ne yollardan geçtiğinin bilincinde olan geçmişini unutmayan kişi söylemidir.
her fırsatta dile getiriyorsa da işin içinde bir b.kluk aranmalıdır derim ben.
inci sözlükte cok güzel bir entry var bunla ilgili. " biz okadar fakirdik ki babamız karnımızı doyurmak için tavuk döner taklidi yapardı"
(bkz: fakir edebiyatı)
biz o kadar fakirdik ki sene sonu defterlerimizi siler tekrar kullanırdık.
mercedese 5 kişi binerdik.
bob marley laflarını face te kapak fotosu olarak kullanmak gibi bayağılaştı.
Kriz döneminde kuru ekmeğe muhtaç olduk diye devam eder. Gariptir ki bu kuru ekmeğe muhtaç olan kişinin servetinin haddi hesabı yok.
i.u. hukuk fakultesi anayasa hukuku profesorlerinden biri de derslerde ornek olarak kendini gosterirdi hep.(ismi lazim degil) kayseri'deki donsuz gunlerden bugunlere... vay be arkadas! o fakir ama gurulu gencten eser kalmamis artik.
lise de fizik hocam tarafından sık sık söylenen bir sözü aklıma getirdi : biz o kadar fakirdik ki annem kahvaltı yaparken kim zeytini tek hamle de yerse onu döverdi. birkaç ısırıkta yiyerek bir taneden fazla yemememizi sağlardı.