bir komünistin evcilleştirilme süreci

komünist düşüncede olan bir insanın zamanla çoluk çocuğa karışması normal tekdüze bir hayat yaşayarak kendini gündelik hayatın gidişatına kaptırması durumudur.
buna sebep olabilecek bir çok neden var elbette. öncelikli olarak hayat şartları dersek, kişi verdiği mücadeleden ekmeğini kazanma uğruna vazgeçecek, uğruna savaştığı eşitlik ve adalet duygularının gerçek hayatta varolmadığını görünce hayal kırıklığına uğrayarak ekmeğinin peşine düşecektir. içindeki ateş yanmaya devam etse de ve düşüncelerini her fırsatta savunmaya devam etse de, sabah 9 akşam 6 işe gidecek, kendisi gibi emekçilerin asgari maaşla ürettiği kıyafetleri giyecek, akşam eve döndüğünde emperyalizmin en güçlü kalelerinden biri olan televizyonun karşısında oturup kendini zamanla bu hayata verecektir.
çünkü mecburdur bu devinimi yaşamaya ve hayatını devam ettirmeye. meydanlarda fikirlerini ateşli biçimde savunmaya devam ederken kimsenin aslında hakkını aramaya o kadar da hevesli olmadığını görüp williem reich'i anacaktır içi burkularak.
ve bağıracaktır "küçük adamlar sizi" diye.
iş arkadaşlarına ücretlerin hakettiklerinden düşük ve çalışma koşullarının ne denli ağır olduğundan bahsettiğinde "ehue gomunust bu" denecektir.

zengin olmasıdır. mesela sayısaldan 2.500.000 Türk lirası çıktığında o dakika evcilleşmiş olacaktır.