bugün

Garip bir his.
Sen dahil, ailen, sevdiklerin, tanıdığın, gördüğün herkes ölecek.
Ve bu durum asla Değişmeyecek.

Dünya, evren aynı kalacak ama üzerinde yaşayanlar tamamen değişecek.
Ve en azından fiziken yok olup gideceğiz hepimiz, bizden öncekiler gibi.

Geçici olduğunu görüyorsun, hiç ölmeyecekmiş gibi yaşasan da..
Kur'an-ı Kerim'de bunu anlatıyor aslında çoğu kez. Bu dünyada biz, gelip geçici..

Orhun kitabelerinde ne diyordu?
"öd tengri yaşar kişi oglı kop ölgeli törümiş"
anlayacağımız hali ile “Kişioğlu ölmek için yaratılmıştır. insanoğlu fani, Gök Tanrı ebedidir.” denmekteydi.
düşünsene it gibi çalışıp mal mülk yapıyorsun tam yaşama vakti gelince ölüyorsun. hayat, resmen ironinin dibine vuruyor amk.
Yaşayıp gidiyoruz işte... spoiler vermesene ya *
salih amel işlemeyip, pislik peşinde olanlar düşünsün.

o inanmayıp gereğini yapmadığınız şeyler yerine, günah işleyip durmak, sizi cayır cayır yakacak bir azaba sürüklüyor.

bunu vakti gelince anlayacaklar, ama çok geç olacak.
NASIL ya, sözlük yazarları da mı?

haydaaaa.
tek gerçek zannımca.
RiNDLERiN ÖLÜMÜ

Hafız'ın kabri olan bahçede bir gül varmış;
Yeniden her gün açarmış kanayan rengiyle.
Gece; bülbül ağaran vakte kadar ağlarmış
Eski Şiraz'ı hayal ettiren ahengiyle.

Ölüm asude bahar ülkesidir bir rinde;
Gönlü her yerde buhurdan gibi yıllarca tüter.
Ve serin serviler altında kalan kabrinde
Her seher bir gül açar;her gece bir bülbül öter.

Yahya Kemal BEYATLI
Paradoks olsa gerek.
ölmenin, bir gün aralığını değiştirmiyor olması.
son nefese kadar umut hep var.
Rahatlatıcı bi gerçektir.
Toprağa gömdüklerimizi Karayip adalarına tatile gitti sanıyorduk!

Müthişsin dahi insan, yolumuzu aydınlattın tespitinle..
"Onu gelecekte düşünür hallederiz" neyy lan? Azraille berlin antlaşması falan mı imzalıycan moruk?

T: üzücü bir gerçek.
ne yapalım bilader. öleceğiz diye yaşamayalım mı? onu gelecekte düşünür hallederiz bir şekilde. şimdiye dert etmenin bir lüzmu yok.
boktan bir gerçektir. her oyunun bir sonu olduğu gibi.
değişmeyen tek gerçektir.
En sevdiklerinden birini kaybedince anliyorsun bunu. Mezar soguk oluyor. Biliyorsun ki çiçek olacak bedeni. Sabah seslenisini duyar gibi oluyorsun yanılıyorsun, ozleminin sesidir o kulaklarina varan. Sonra biliyorsun olmeden once hersey mümkün ama ölümle bitiyor .
Büyük bir tespit. Bravo delikanlı. Evet.
danimarka bunun çözümünü bulmaya başlamış.

http://www.zaytung.com/haberdetay.asp?newsid=130992
hayattır.
insan doğduğu anda zaten ölmeye başlayan bir oluşumdur.
(bkz: kıyamet)
düşününce insanı garip yapan durumdur.

ulan şöyle bir düşünüyorumda, bundan bi 150 sene sonra şu an dünya üzerindeki herkes ölecek yeni insanlar türeyecek, yeni ünlüler çıkacak, yeni şarkıcılar, yeni sporcular, devlet başkanları yeni insanlar olacak, dünyayı yeni insanlar yönetecek, ozaman ne bu makam mevki sevdası mına koyim, neyi paylaşamıyor bu insanlar, yaşamak varken niye ölüyoruz ?