başarıyı özel hayata tercih etmek

Kişilerin okullarındaki, iş yerlerindeki başarıyı, kariyerlerindeki yükselişi bir kız arkadaşa,bir eşe, çoluk çocuğa tercih etmesidir.

yalnızlık belirtidir.

yalnızlıktan ötürü depresyon, kalp kırıklığı, sinir krizine kapıyı açmaktır. başarı bir şeydir ama her şey değildir.

(bkz: ödünleme)

özel hayatı zaten berbat olan bir insanın oğru tercihidir. beki hep başarılı olacak ama bunları kutlayabileceği kimsesi olmayacak. etrafında yalnızca maddi amaçlı ilişkiler( aşk,sevgi,arkadaşlık vs.) olacak ve bunun farkında olacaktır ama yine o yalnız kalmamak amacıyla bütün bunlara göz yumacaktır.

insanın sürekli minimum bir stres altında tutulmasıdır. bu tercihteki insanların genellikle sosyal çevreleriyle pek iyi geçindikleri söylenemez. Para kazanmayı ve ailesini bu yolla geçindirmeyi kafasına takmış, ailesinin kendisinin sevgisine ihtiyacı olduğunu umursamadan yok aldığı notlarmış, yok patronla olan ilişkisiymiş, yok maaşına zammış... boş kasıntılardır bunlar. (bkz: bu fani dünyaya bir kere geliyor insan)

başarıya ulaşma çabasının aşırı abartılması zat-ı muhteremi erken yaşlılığa sürükler. bu şahsın başarının her şey olmamakla birlikte insanın özgürlüğünüde kısıtladığının farkında olması gerekir. ihtiyarlamaya başladığını hissettiğinde pişman olunması muhtemel olaydır. iş işten geçmiş, saçları dökülmüş, yüzü buruşmuş ve gençlik enerjisini kaybetmiş bir halde, arkasına bakıp hayatta bir çok şeyi kaçırmış olduğunu görünce üzülecektir. neresinden daha çabuk dönülürse kardır dedirtir.