bugün

özlemektir ya ayrılığın aşısı, tutmaz yoksa sevdanın fidesi, ya da dokunamamaktır en dibindeyken sevda, uzanmak, açmak kollarını ufuklar kadar ama sarılamamak yine de.

küsememektir, ezilmek yine ezilmek ama küsememektir kalbini taşımanın bedeli, öyle bir bedel ki nerede nasıl ödeyeceğini asla bilemeyeceğin, karanlıkta kalmaktır, aydınlığı bilerek, isteyerek terketmektir, kendi kendine bile hesabını soramayacağın suçları işletmektir yüreğine.

kar kadar katıksız saf bir beyaza aldanmak, hem de seni acımasızca üşütürek donduracağını bilerek, yine de durmaktır ortasında, adımlamaktır ucu gözükmeyen dar patikayı, varacağına varamayacağını bile bile adımlamaktır.

anlamadığın biri dili bütün hayranlığınla saatlerce dinlemektir, sana sövüyor olsa da dinlemektir pür dikkat ve susmaktır, nedensizce sırf suskun kalmak için susmaktır.

ertelememektir bazen ama bazen de kapatmaktır gözünü üstüne geldiğini bilirken kapatmak gözünü ve beklemektir.

ve herşeye rağmen, gitmektir bazen sevmek, arkanı dönüp ayakların hıçkırırken, ellerin, saçların, tüm vücudun ağlıyorken içten, gözlerini sıktığın dişlerine kenetleyip, bakmadan ardına gitmektir bazen sevmek.
insanı boğan bir gerçek, şayet böyle bir sevgi yaşıyorsanız.
insanın söylemek isteyipte söyleyemediği sözler vardır ya ne bileyim. Böyle bir kanser gibi, büyüdükçe büyüyor büyüdükçe büyüyor. işte seni gördükten sonar Leyla öyle büyüdün ki içimde her yanım sen oldun anlıyor musun? Sonra ben sensiz olamadığımı anladım, yalanlar söyledim sana. Bir sürü yalan söyledim sana evet. Bu yalanlar öyle büyüdü ki kaçıp gideceğinden korktum, hep böyle bir korku vardı içimde. işte sen o içimdeki korkuydun Leyla. Senin yanında mutsuz olmaya bile hazırdım ben. Hani dünyaları verseler, dünyaları verseler vazgeçmem derler ya öyle olmuyormuş işte o kadar basit değilmiş Leyla. Birinin çıkıp başkalarını da düşünmesi gerekebiliyormuş. Onların mutluluğunu, sevgilerini, acılarını, ne bileyim… Bazen sevmek fedakârlık yapmayı gerektirebiliyormuş. Ben seni hep beklerim, bir saatte beklerim bir ömür boyu da beklerim…

(bkz: leyla ile mecnun)
bazen gitmek istersin ama gidemezsin. buna imkan yoktur. işte o zaman unutmaya çalışmak gerekir.
Şu ülkeden kimi zaman gitmek istiyorum, gitmek kimileriyle aynı yerde yaşamak istemiyorum çünkü Berkin Elvan ve Ethem sarısülük'e laf edenlerle.
Şu ülkeyi terki diyar etmek lazımdır diyorum. Param olsa, bir de diğer devlet yönetimleri izin verse bir gün dahi kalmak istemiyorum bu hakaret dolu yerlerde ben... Yazık ...