bugün

sözlükte şuan dönen baykuş muhabbetinin incici yazarlar tarafından döndürüldüğü izlenimini edindim.
(bkz: incicic abazalar baykuş değil bayankuş sever)
Yabancı tanrılar gibi, baykuşlar
Kara selvilerde dizi dizi,
Gözleri ok gibi, kırmızı,
Sessiz, düşünmeye koyulmuşlar.

Kımıldamadan duracak onlar
Hüzün taşıyan saatlere dek,
Orda, ışığı sürgün ederek
Açılacak yoğun karanlıklar.

Baykuşlar bu haliyle bize der:
Yaşam bazen de durgunluk ister
Kargaşadan devinimden korkun;

Kişi bir tutkuyla şaşkınlaşır
Yer değiştirmek ister ve bunun
Yıllarca pişmanlığını taşır.

(bkz: charles baudelaire)

(Çev.: (bkz: Erdoğan Alkan))
erkek baykuşlar, eşleri uyurken dengesini kaybedip düşmesin diye onlara yastık olurlar.

görsel
yazık ya hanımcılık nerelere gelmiş.