bugün

seviyor mu sevmiyor mu bilmiyorum ama yüzüme şu ağır zippo çakmaklardna fırlattığı vardır.

gerçi ben de okulda soruları çalmıştım o zaman, hak etmiş olabilirim.
seviyordur da tahammül edemiyordur.
görsel
Erkekler kadınlar gibi değil, annelik gibi daha bebek karnındayken ona ölümcül bir bağla bağlanmak onlarda söz konusu olmuyor genellikle. Zamanla yıllar geçtikçe geçmiş yaşantılardan öğrendikleriyle babalıgı hayata geçirmeye, içselleştirmeye çalışıyorlar. Bunda başarılı olan kesim oldukça fazla fakat beceremeyenler de var. Ve de sebebi yüzde doksan kendi ailesinden kendi babasından gördüğü tutumu çocuğuna yansıtması. Öyle yetiştiği, onu gördüğü için normal, olması gereken oymuş gibi geliyor. Hiç sevgi dolu ailede büyüyüp de kendi çocuğuna duygusal veya fiziksel zarar verme potansiyeli olan bir erkeğe denk geldiniz mi? istisnai durumlar hariç zordur. Muhtemelen sizin babanız da kendi tecrübelerini size yansıtıyor. Bunda sizin suçunuz yok, sakın kendinizi suçlamayın, değersiz de hissetmeyin.
Babalar evlatlarını, evlatlarının görmedikleri zamanda severler. Baba çınardır, devrilince hayatın tadı da tuzu da kalmıyor. Evlat yahu, sevilmez mi? anadolu kültürü taşıyan sosyal normlarımız var ve sevgi her zaman her yerde gösterilmez diye bir kaide olmamasına rağmen böyle dayatmalar söz konusu. o sizi seviyordur illa göstermesi gerekmez. acısını yaşatmasın kimseye. yaşayan bilir, nefret etmesini bile yeğlersiniz, toprağıyla yüz yüze geleceğinize.
Asla sevgisini belli etmeyen klasik türk babasına sahip bir çocuğun girdiği hazin depresyon sonucu dile getirdiği soru.

--spoiler--
ihtiyacım olan şey biraz cesaret, biraz güler yüz, geleceğimi aydınlatmaya yetecek kadar yardımdı. Sense bunun yerine, beni farklı bir yol izlemeye ikna etmek için iyi niyetli bir çabayla geleceğime ket vurdun. Ancak senin seçtiğin yola uygun değildim.

Ben zayıf, çelimsiz, kırılgan. sen güçlü, uzun ve iri yapılı. Kabinin içindeyken bile kendimi çelimsiz bir zavallı gibi hissediyordum, sadece senin karşında değil bütün dünyanın karşısında da öyleydi çünkü benim için her şeyin ölçütü sendin.
--spoiler--

Yeri gelmişken, dilerim ki kafka’nın babasına olan bu mektubunu okumayan kalmasın.

“Bizi hiç anlamadın!”
Franz Kafka