bugün

bi tedirginlik ve heyecanla koşup onu yerden kaldırdıktan sonra resmin üzerindeki tozları görünce daha da üzer. hemen üfleyip temizlersin, defalarca ışığa tutup kontrol edersin acaba toz gitti mi diye. sanki içinden bir şeyler kopmuş gibi. bi acayip olursun, aklına kötü kötü şeyler gelir. merak edersin. "pencereler cereyan yapmış ya bi şey yoktur" diye avunarak. ben soğukkanlıyım da duygularım öyle bi içimi karıştırıyor ki engel olamıyorum. ne var lan bunda işte altı üstü bir resmi düşmüş yere, kaldır koy değil o işte. neden değil biliyor musunuz? çünkü o yok, içimde her günün onun nefes aldığı dünya kaldı, o gitti, odamda sadece gözüm gibi baktığım resimleri kaldı...