bugün

Ağzımdan alınan sözdür. Bir sene oldu doğru düzgün birşeyler yasamayali.
aşkın planlı olmayacağını öğrendim. çat kapı oluyor demekki.
kafamda kuruyorum, hedef belirliyorum, analiz yapıyorum, çocuğu tavlıyorum falan.
sonra mı? sonrası hep hüsran. ya karakteri bozuk oluyor, ya uymuyoruz, ya gözü dışarda yada benim kaldıramayacağım kadar iyi biri.
ama bu kez karar verdim. kendimi zamanın akışına bırakacağım. kim bilir, belkide en iyisi en son gelendir.