ateşi bulan kişinin mangalın icadını bekleyişi

"ateşi buldum, eeee anasını satayım birisini de kıçını kaldırsın mangalı bulsun keyfimiz yerine gelsin, ızgara yapalım rakının dibine vuralım, közünde kahve pişirelim" diye düşünen insan evladının umut dolu bekleyişidir.

-alo homosapiens abi, arkadaşlar haber gönderdi, güzel bir mamut avladık akşama ızgara yapalım inat etmesin dediler.
-bana ne lan! mangalı bulsun biri...her şeyi ben mi yapacağım
-mandal var abi burda
-kelime oyunu yapma bana! yakarım lan alayınızı...

(bkz: mangalı bulan kişinin rakının icadını bekleyişi)

ateş tamam mangal tamam sıra geldi adananın bulunmasına hadi bakalım.

(bkz: bu sefer güldürmedi)

kesin turk'dur. bizim ata sporumuz mangal yakmak. dunyanin neresine giderseniz gidin ortaligi kaplayan kesif dumanlari, atese damlayan yaglarin cikardigi o mis gibi kokuyu takip edin. selam verip sofranin bir ucuna yanasin ve karninizi doyurun.
35. katta, ofisin balkonunda butun sheikh zayed caddesini dumana bogmus biri olarak diyorum: eylemlerimiz devam edecek. bugun dubai, yarin honkong. herkes ayagini denk alsin!

demir çağına kadar yaşaması lazımdır.

uzun bir bekleyiştir. insan kardeşlerimiz ateşi bulduklarında eti pişirerek yemeyi akıl ettikleri halde onu ateşin üstüne koymamışlar; uzun bir süre sadece büyük taşları kızdırıp etin üstüne koyabilmişler. taş kızdırmayı öneren adam kesin bizdendi. buradan kennsine selamlarımı gönderiyorum. insanlık tarihine aşama ekleyen adam, selam sana.