askere gidip şafak falan sayan çakma erkek

--spoiler--
çakarsa doğan güreş...
--spoiler--

mesleği askerlik olmayıp gönüllü(!) askerlik yapan erkektir. çakma değil gayet normal, sağlam erkektir. zira ülkenin her vatandaşı vatanına askerlik yaparak hizmet etmez. bir mühendisin tasarlayacağı silah askerde 15 ay haybeye dikilen birinden daha büyük vatan hizmetidir.

lan karısını kızını nişanlısını ailesini burada bırakıp askere gidiyor adam vazifesinide yapıyor, geri dönmek için gün sayması orda korktuğu yada işini yapmadığı anlamına gelmez.

bi zahmet gazinoda kantinde askerlik yapmış olanlar yazmasın kodumun yerineya.

hiç gitmemek isteyen ben ve dahil olduğum grup daha vahim olsa gerek. ölmek ve öldürmek varsa işin ucunda bunuda başkalarının belirlediği doğrultuda onların benim sahiplenmeyeceğim ideolojik fikirleri için yapmak istemez bizim gibiler. Zira askere gidip eline silah almayı marifet bilenler o silahın ardında ki silahı ateşleme emri verenlerin de durumunu gözden geçirmeyi pek bilmezler. Silah verilmiş bir kez gaza gelinmiş, erkeklik gururu kabarmıştır insanların. Ama zayıflık daha ilk çatışmadan başlar. Çünkü tuttuğu silahın ideolojilerine o kadar da ikna değillerdir. Zira bazı insanlar ölmeyi ve öldürmeyi de ikna olduğu durumlarda başarır. Çoğu insan da hayatlarını kaybedecek kadar değerli bulmazlar bu ideolojiyi.

(bkz: askerlikte şafak sayma saçmalığı)

başbakanın, bakanların, vekillerin, zenginlerin, sanatçıların, mafyaların, sosyetenin çocukları sıcak yataklarında mışıl mışıl uyurken canını bir hiç uğruna tehlikeye atıp garip anasına bir an önce kavuşmak isteyen garibandır. kimse bahsetmesin bana vatan millet sakarya edebiyatlarından. o zamanlar eskide kaldı evlat. o zamanlar askerlikten yırtmak için çürük raporu insanların zamanları değildi.

bedelini vaktiyle, her sabah gördüğü güneşle, yeri geldiğinde canıyla ödeyen erkektir. parasını verip kurtulmaz veya kendini çürüğe çıkarmaz.