artik hayatta olmayan birinin entrylerini okumak

insanın boğazını düğümleyen olaydır. garip bir duyguyla dolar taşar yüreğiniz. gözyaşlarınıza hakim olabilmek için g.tünüzü yırtarsınız. muhabbet etmiş olmanız ya da olmamanız bu duygusal travmayı yaşamanıza engel değildir. o yazıları yazarken orda olduğunu bilmek, onun yüreğinden çıktığını ve parmaklarından döküldüğünü bilmek yaralar yüreğinizi. bir fotoğraf veya videodan çok daha fazla koyar adama. hele ki bir zamanlar tartışmışsanız ve dahi salaklığın daniskasını yapıp özür bile dilememişseniz yüreğinize bir hançer saplanır, pişmanlıklar kaplar bedeninizi. ne yaparsanız yapın o vakit, durduramazsınız gözyaşlarınızı. bugün böyle birinin ölüm haberi geldi işte. tüm kabullenmemeler boşa artık.