dün yaşamış olduğum lanet olası durumdur. yakın bir arkadaşıma aylar önce başımdan geçen bir olayı anlatmıştım, ilginç bir olaydı fakat önemli olan bu olayın ne olduğu değil. herneyse muhabbet ediyorduk ve bir anda bana dur dur bak sana ne anlatacağım dedi, ben de meraklanıp dinlemeye başladım. başladı anlatmaya, dedim ulan bu napıyor? neyse belki benzer bir şeydir bi bitirmesini bekleyeyim dedim.

ve sonunda hikayeyi bitirdiğinde, ben ne yaşamışsam noktası virgülüne bana onu anlattı. benim ona anlatmış olduğumu unutmuştu ve ben de tabii ki bozuntuya veremedim. orada aslında iyi de bunu sana ben anlatmıştım demek geldi içimden ama mideme bi sancı saplandı, ağzımı açıp diyemedim. televizyon programlarında malca soru soran bir kadının yerine siz utanırsınız ya bazen, öyle bir duyguydu işte. suratımda berbat bir ifade kalmıştı. bir keresinde yanlışlıkla üç gündür pet bardakta, güneşin altında beklemiş kolayı içmiştim ve oradaki surat ifademle aynıydı sanırım. çocuk gözümden düştü, moralim bozuldu ayrıca insanlardan tekrardan bi tiksindim.